من مینویسم..! ازکسانی که خدا را فقط درمساجد می جویند،ازقش

من مینویسم..! ازکسانی که خدا را فقط درمساجد می جویند،ازقشری که فکرمی کنندفقط راه آنها راه رسیدن به خداست،ودیگرهیچ..ازجایی می نویسم که دکترش فقط مریضش رابه اندازه پولش درمان می کند،ازپسرهایش که زیبایی رافقط درلباس ومدل های جدید می بینند،ازدخترانش که صورت را بابوم نقاشی اشتباه گرفته اند..ازتازه به دوران رسیده ها که نیامده می خواهندفاتح جهان باشند،ازعده ای ازآدم ها که خدا،خدا می گویند ولی خدا در دلهایشان کشک است،کشک..ازاحترام وتعظیمی که میزانش رالباس،ماشین،پول تعیین می کند..ازنگاه های هرزه ای که چادرکه هیچ،کفن راهم می درند..دنیای بدی شده..دنیای که آدم هایش،فقط نقاب آدم رودارند..،
این روزها طرح روی جلد آدم هاست که پرفروششان می کند،نه متنشان.....!!!
به فقراحساس انسانیت دچارشده ایم!

گاهی باور زندگی آنقدر سخت میشود که  آدمی فکر میکند دیگر آدمی با خوی و خلق انسانی پیدا نمیشود..
ای کاش میشد انسانها داشته هایشان را بهم قرض میدادند مثل محبت دوستی...
زندگی مدام از ادمی رادیکال میگیرد...
هر چه هم بزرگ باشی
باز کوچیک میشوی...
ای کاش خوبی هایمان را به توان برسانیم
و بدی هایمان را دیکال بگیرم با فرجه ای...
کاش
و کاش
و کاش
یادمان باشد !(!!
یکی از توصیفات قرآن درباره شخصیت انسان، آینه تمام حق شدن انسان است. انسان از نظر قرآن این ظرفیت وجودی را دارد، که بتواند مظهر کامل حضرت حق در روی زمین ، بلکه در آسمان و زمین شود...یعنی استعدادی دارد که می تواند پیاده کننده کارهای خداوندی و تجلی دهنده اسماء حق شود، در هر مرتبه ای که هست . تجلی یک اسم حق یا تجلی عهد های از اسماء و صفات و یا تجلی همه اسماء و صفات الهی. و له المثل الا علی فی السموات و الارض و هو العزیز الحکیم.(روم/27)...