آیین باستانی پیر شالیار که مردم منطقه آن را «عروسی پیرشال
آیین باستانی پیر شالیار که مردم منطقه آن را «عروسی پیرشالیار» میگویند، هر سال در فصل زمستان و در نیمههای بهمنماه و ادامه آن در اواسط فصل بهار مصادف با 18 اردیبهشتماه برگزار میشود. این مراسم، نماد عینی مشارکت فعال مردم در مناسبتهای مختلف اجتماعی و فرهنگی است و سابقهای به قدمت تاریخ دارد.
هر چند نام مراسم عروسی است، ولی در اصل پیر شالیار یک مراسم آیینی و سنتی است که در آن قربانی میکنند و به ذکر و راز و نیاز با خدا میپردازند.
این مراسم که هر سال در آخرین چهارشنبه و پنجشنبه منتهی به نیمه بهمنماه برگزار میشود، آیینی است که بعضی از مورخان برگزاری آن را به یک هزار سال گذشته نسبت میدهند و عدهای دیگر نیز معتقدند قدمت این مراسم بیش از اینهاست.
پس از پشت سر گذاشتن کوههای سر به فلک کشیده و پوشیده از برف و عبور از جادههای پر پیچ و خم و گذر از کنار رودخانه سیروان، یکی از روستاهای استان کردستان خودنمایی میکند که معماری آن زبانزد خاص و عام است. این روستا بهدلیل ویژگیهایش به عنوان یکی از قطبهای گردشگری در سطح کشور به ثبت رسیده است.
روستای اورامان با معماری ویژه و طبیعت بکر و زیبایش هماکنون به عنوان یکی از مناطق گردشگری کشور مطرح است و حتی گاه علاوه بر گردشگران داخلی افرادی را نیز از دیگر کشورهای خارجی مهمان خود میبیند.
در این روستا، بام هر خانه حیاطی است برای خانه دیگر و این داستان همچنان تا پشت روستا ادامه مییابد. معماری سنتی این روستا مبتنی بر سنگ است و در ساخت خانههای مسکونی به هیچ وجه از ملات استفاده نشده است.
هر چند نام مراسم عروسی است، ولی در اصل پیر شالیار یک مراسم آیینی و سنتی است که در آن قربانی میکنند و به ذکر و راز و نیاز با خدا میپردازند.
این مراسم که هر سال در آخرین چهارشنبه و پنجشنبه منتهی به نیمه بهمنماه برگزار میشود، آیینی است که بعضی از مورخان برگزاری آن را به یک هزار سال گذشته نسبت میدهند و عدهای دیگر نیز معتقدند قدمت این مراسم بیش از اینهاست.
پس از پشت سر گذاشتن کوههای سر به فلک کشیده و پوشیده از برف و عبور از جادههای پر پیچ و خم و گذر از کنار رودخانه سیروان، یکی از روستاهای استان کردستان خودنمایی میکند که معماری آن زبانزد خاص و عام است. این روستا بهدلیل ویژگیهایش به عنوان یکی از قطبهای گردشگری در سطح کشور به ثبت رسیده است.
روستای اورامان با معماری ویژه و طبیعت بکر و زیبایش هماکنون به عنوان یکی از مناطق گردشگری کشور مطرح است و حتی گاه علاوه بر گردشگران داخلی افرادی را نیز از دیگر کشورهای خارجی مهمان خود میبیند.
در این روستا، بام هر خانه حیاطی است برای خانه دیگر و این داستان همچنان تا پشت روستا ادامه مییابد. معماری سنتی این روستا مبتنی بر سنگ است و در ساخت خانههای مسکونی به هیچ وجه از ملات استفاده نشده است.
۱.۰k
۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.