در علمِ صرف

‌
در علمِ صرف
در بابِ اسم آمده
“حُسَین”
اسمِ مُصغَّرِ حَسَن است...
حَسَن یعنی خیر و نیکی و حُسین یعنی خیرِ کوچک....
ظریفی می گفت:
از آن جهت امام حسین علیہ‌السلام ، حُسَین نامیده شد
زیرا اگر در وجود هر انسانی کوچک ترین خیری باشد
امام حسین به واسطہ‌ی آن خیرِ هر چند کوچک آن فرد را میخرد و عشق خود را در سینہ‌ی او می نهد...
لذا این می شود ڪہ می بینیم در دستگاه امام حسین امثال حُرها و رسولِ ترک‌ها زیاد بوده‌اند...
بگردیم بہ دنبالِ خیرهای وجودمان
هرچند کوچک.....
و بہ امام حسین عرضہ کنیم..
آقاجان! ما شنیده ایم وجودِ کم‌بهای ما را
پُربها میخری...
ما بہ سمتِ تو آمده‌ایم ای رحمت الله الواسعه...