عاشقانه

کنارت آخرین اقرار، چه بی‌‌انکار می‌چسبد
که می‌میرم هزاران‌بار ولی انگار می‌چسبد
تویی همبالِ پروازم که دل را باتو می‌بازم
هویدا هم شوَد رازم؛ به‌من این‌کار می‌چسبد!
چه تعبیرِ خوشایندی! بمانَد با چه ترفندی!
همینکه ساده می‌خندی به‌ من بسیار می‌چسبد
اگر راضی به تقدیرم کمی هم دست‌وپاگیرم
نرو! چون بی‌تو می‌میرم! عجب اقرار می چسبد!
تو آن  رگبار بارانی که می‌باری به آسانی
و می‌دانم نمی‌مانی ولی اصرار می‌چسبد
اگر رفتی چرا هستی؟ چرا با غصه همدستی؟
به من در حالت مستی همین افکار می چسبد!
نیا اصلا به دیدارم ولی حالا که بیمارم...
بگو یک؛ دوستت دارم که صدها بار می‌چسبد!