بی مرگ

بی‌مرگ
چگونهـ می‌رسمـ بهـ تو

بی‌مرگ ڪدامـ دست
مرا بهـ سینه سپید ِ آسمانـ می‌ڪشاند

خیال‌اتـ را از صبح تا شب بر دوش می‌ڪشمـ
شب اما گوشه‌ی ِ دیوار می‌مانی زل می‌زنی بهـ من
بهـ خانه‌امـ
بهـ روزگارمـ
و من پشت بهـ نگاه ِ تب‌دار‌ت خواب ِ با تو بودنـ را می‌بینمـ

بی‌مرگ
میانـ ِ انبوهی از پیری و سپیدی دست و پا می‌زنمـ
در سلول ِ تاریڪ ِ تن‌امـ
شیار ِ چهره‌امـ را شماره می‌ڪنمـ
تڪ به تڪ
مو به مو
هر روز
هر روز  ༉

#ای‌عطرِحافظه‌ام 🖤🍂