مراشبیه درخت همیشه بهارآفریده اند،

مراشبیه درخت همیشه بهارآفریده اند،
که شب هاوزمستان های سردی پشت سرگذاشته،هرشب میان زمستانِ درد،خشکیده وهرصبح،دربهارامید،جوانه زده.
که به اوتبرمیزنند وجای زخم هایش،جوانه می زند،که شاخه هایش رامی بُرندوجای هرشاخه،هزارشاخه بیرون می زند.
مراشبیه همان درخت افسانه ای آفریده اندکه هرغروب،می میردوهرطلوع،باشکوه ترازروزهایِ قبل متولدمی شود.
جای ترک هاوشکستگی هایِ من ،محکم ترین بخش هایِ وجودمن است.
شایدهمین است که مراواداربه ماندن درقلمروی زمستان وتبرهاکرده.
شایدهمین است که دوام آورده ام...
باهمه فرق دارم انگار!
تازمین نخورم؛قوی تر،
تازخم نخورم؛محکم تر،
وتافرونریزم؛باشُکوه ترنخواهم شد...
#نرگس_صرافیان
🌸☔🐚