حالم بده از خودم و هر چیزی ک بهم مربوطه ، دلم فقط می خواد

حالم بده از خودم و هر چیزی ک بهم مربوطه ، دلم فقط می خواد بمیرم امید نداشتم ب هیچ کسی وهیچی ، وقتی واسه هیچکس هیچکس مهم نیسی هع اصن درک می کنید ؟
چرا باید ب خاطر ی عده آدم ک گوهی بیش نیستن باید غصه ی بی لیاقتی شون رو بخوریم ؟ چرا واقعا ؟ زندگی خیلی مسخره شده خیلییییییییییییییییی دیگ ن میشه ب کسی اعتماد کرد و ن باهاش صمیمی بود آدما الان دیگ فقط بخاطر منفعتشونه ک با بقیه ارتباط می گیرن و....
کیا با حرف های من موافقن ؟
موافقن ک خدا خاک هم آورده و بعضی هارو با گوه ساخته ؟