دلم که تنگ می شود سراغ خاطره ها نمی روم. سراغ شعر های حاف

دلم که تنگ می شود سراغ خاطره ها نمی روم. سراغ شعر های حافظ هم نمی روم. حتی پیامک های امروز و دیروز و ماه قبل را هم مرور نمی کنم. مرا دلتنگ تر می کنند این کلمات، این جمله ها، این عاشقانه ها که فقط در لحظه شیرین اند. دردواره می شوند و به جانم رخنه می کنند از پس هر لحظه که می گذرد. دلم که تنگ می شود پنجره را باز می کنم. نفس می کشم هوایی را که تو تنفس می کنی. دلم که تنگ می شود به خیابان می روم و خودم را گم می کنم در تمام مسیر هایی که تو از آن عبور کرده ای. آرام که شدم برای خودم یک شاخه گل سرخ از پسرک دستفروش می خرم و به خانه بر می گردم. خاطره هایی که حالا آرام شده اند لا به لای گلبرگ ها می خوابند تا فردا. تمام کتاب های شعر اتاقم پر شده از عطر گل سرخ...

《 رادیو هفت 》