اگه جای زندگیمون تو بیابونا باشه

اگه جای زندگیمون تو بیابونا باشه
اگه فرش زیرپامون زمین خدا باشه
اگه سرمای زمستون تنمو سیاه کنه
اگه گرمای تابستون هستیمو تباه کنه
بدونم دوستم داری صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم
اگه ماه آسمون تنها چراغمون باشه
اگه بوته های خار گلهای باغمون باشه
همه عمر منو ببری شهر به شهر
اشکمو در بیاری با بهانه یا با قهر
بدونم دوستم داری صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم
اگه لحظه هام همش اسیر انتظار باشه
اگه جای زندگیم فقط یه چهار دیوار باشه
همه عمر منو ببری شهر به شهر
اشکمو در بیاری با بهانه یا با قهر
بدونم دوستم داری صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم

اگه جای زندگیمون تو بیابونا باشه
اگه فرش زیرپامون زمین خدا باشه
اگه سرمای زمستون تنمو سیاه کنه
اگه گرمای تابستون هستیمو تباه کنه
بدونم دوستم داری صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم

صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم

صبر و طاقت میارم
چه کنم دوستت دارم
صبر و طاقت میارم