آمرزش وقت افطار

آمرزش وقت افطار

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: «هر روزه داری هنگام افطار یک دعای اجابت شده دارد؛ پس در اولین لقمه افطار بگو: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَة اِغْفِرْ لِی» (ای خدایی که آمرزش تو وسیع است، مرا ببخش). سپس فرمود: «هر کس این ذکر را (با توجّه) وقت افطارش بگوید، بخشیده می شود.»

«رَوَی مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّةَ فِی کِتَابِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ تَغَمَّدَهُ اللَّهُ بِالرِّضْوَانِ بِإِسْنَادِهِ إِلَی مَوْلَانَا مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام أَنَّ لِکُلِّ الصَّائِمِ عِنْدَ فُطُورِهِ دَعْوَةً مُسْتَجَابَةً فَإِذَا کَانَ أَوَّلُ لُقْمَةٍ فَقُلْ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ اغْفِرْ لِی فَإِنَّهُ مَنْ قَالَهَا عِنْدَ إِفْطَارِهِ غُفِرَ لَهُ.»

اقبال الاعمال، ص ۱۱۶