سگ هار را باید کشت

سگ هار را باید کُشت....

من احساسی نمی نویسم و با شور سخن نمی گویم!
با سگ هار نه می شود تفاهم کرد و نه میشود با بی توجهی به آن زندگی کرد.
حملات بامدادی رژیم به سه نقطه کشور خواه ترقه بازی بوده باشد و خواه حمله اثرگذار ولی نقل رسانه های دو طرف در یک موضوع مشترک است.
اینکه رژیم به خود جرات داده و یک اقدام نظامی (ولو محدود و بی اثر) در پایتخت کشور انجام داده است.
فکر می کنم در کل فرآیند مهم تر از همه این است که سگ هار به خود جرات حمله به سر را داده است!
در کل جریان مقاومت اگر گروههای فعال را دست و بازوهای آن بدانیم جمهوری اسلامی به عنوان مغزمتفکر و عقبه قابل تکیه همه مظلومان جهان بوده است.
معادله ساده است. رژیم تحت فشار افکار عمومی و رسمی خود مجبور شده اقدامی انجام دهد.
ما می توانیم صرفا دست به تمسخر زده و آن را حمله به معبد آمون و ... توصیف کنیم ولی در حقیقت باید این بار پاسخ جرات تجاوز رژیم داده شود.
مطالبه مردمی در سطح بسیار بالایی وجود دارد.
پس تکلیف روشن است.
سگ هار را می کُشند!راه دیگری وجود ندارد