ستارهٔ داوود (به عبری: ماگن دیوید מָגֵן דָּוִד)، سپر داوو

ستارهٔ داوود (به عبری: ماگن دیوید מָגֵן דָּוִד)، سپر داوود، شکلی مرکب از دو مثلث متساوی الاضلاع یکی رو به بالا و دیگری رو به پایین که روی هم قرار گرفته، تشکیل شده است. این نشان در ادیان و عقاید مختلف، به خصوص یهودیت امروزی کاربرد دارد
در سدهٔ نوزدهم استفاده از ستارهٔ داوود در میان یهودیان اروپای شرقی به ویژه یهودیان اروپایی و اوکراینی شدت یافت. یکی از دلایل اصلی گسترش استفاده از آن مقابله با صلیب مسیحیان بود. نخستین استفاده‌ها از ستارهٔ داوود در متون ابتدایی کابالا به زبان عبری است و معمولاً به‌عنوان یک سیگیل برای اعمال جادویی به کار می‌رفته است و به نام مهر یا ختم سلیمان شناخته می‌شده است. این سمبل همچنین در بسیاری کلیساهای مسیحی افراطی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت. تا پیش از سدهٔ نوزدهم استفاده از ستارهٔ داوود در میان یهودیان به‌طور رسمی تنها در جمهوری چک، اتریش، قسمت‌هایی از آلمان و پراگ انجام می‌شد.

با ایجاد جنبش #صهیونیسم این سمبل نماد این جنبش گردید و در نخستین کنگرهٔ صهیونیسم در سال ۱۸۹۷ میلادی به‌عنوان سمبل جنبش صهیونیسم برگزیده شد.

نخستین اشارات به ستارهٔ داوود یا سپر داوود و ارتباط آن با شش ضلعی در سدهٔ ۱۷ میلادی صورت گرفت. عبارت سپر داوود در سیدور (دعاهای یهودی) به‌عنوان نامی دیگر برای خداوند اسرائیل به‌کار رفته است.