عاشق که نباشی ؛

عاشق که نباشی ؛
"پاییز" میشود مثلِ تمامِ فصل ها
نه با آمدنش ذوق میکنی ،
نه از رفتنش دلت میگیرد .
عاشق که نباشی ؛
حواست به ته مانده ی
پس اندازِ توی جیبت است ،
یا اضافه ی پولی که از
راننده ی تاکسی میگیری ... و دغدغه ات این است که
امروز چای ات را با
قند بنوشی یا بدونِ قند.
عاشق که نباشی ؛
برگ های سبز و نارنجی ،
برایت شبیهِ هم اند و
کافه ها فقط یک مکان
معمولی اند برایِ نشستن و
نفس کشیدن...
آدمها بدونِ تفکیکِ جنسیت ،
در ذهنت تداعی میشوند ،
شعر ، فقط ترکیبِ کلمات است
و موسیقی ، فقط
تلفیقِ نت ها و حنجره ...
عاشق که نباشی ؛
جهانت هیجانِ زیادی برایِ لبخند ندارد ،
اما خیالت راحت است که
کسی را هم برایِ
از دست دادن نداری .
عاشق که نباشی ؛
پیر میشوی اما
موهایت سیاه می مانَد ...