ا هل شعرم اهل تنهایی و درد پیشه ام فریاد است کاسبم... کاسب دل... صادراتم شادی... وارداتم غم ودرد دوستانی دارم سردتر از سردی برف گاه گاهی یخشان میشکند گاه گاهی دلشان می سوزد... ولی از روی ترحم سر زمینی دارم مردمانش همه دوست ولی از روی ریا....
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.