حکمت دوازدهم نهج البلاغه

حکمت دوازدهم نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام):
أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ
ترجمه:
ناتوان ترین مردم کسی است که در دوست یابی ناتوان است و از او ناتوان تر آن که دوستان خود را از دست بدهد.

نکات و شرح کوتاه:
«الإخوان» در اینجا به معنای «برادران ایمانی» یا دوستان صمیمی و وفادار است.
امیرالمؤمنین در این حکمت به اهمیت روابط اجتماعی، رفاقت، و حفظ دوستان اشاره می‌کند.
کسب دوست نیازمند اخلاق نیکو، صداقت، مهربانی و تعامل مثبت است.
و حفظ آن‌ها، نیاز به وفاداری، توجه و قدرشناسی دارد.
ناتوانی در این موارد نشانه‌ای از ضعف شخصیت و ناکامی در زندگی اجتماعی است.

#نهج_البلاغه_حکمت12
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_خرداد_404
#لجمن_04_3_605