عاشقانه

چرا ایجان  شبم را تار خواهی؟
دوچشم خسته ام بیمار خواهی
تو می گفتی بسانِ  عشق لیلی
بیابان پروری  غمخوار خواهی
شدم تار و شدم بیمار و خسته
نشین گر آتشم   هموار خواهی
تنم می سوزد  از شوقِ نگاهت
بیا  گر خفته  را بیدار  خواهی
بزن   بر  آتش   گرم     نگاهم
که خود بر  آتشم  اقرار خواهی