چرا گرفته دلت؛

چرا گرفته دلت؛
مثل آنکه تنهایی!
چقدر هم تنها

خیال میکنم دچار آن رگ پنهان
رنگ ها هستی

دچار یعنی عاشق
و فکر کن که چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک
دچار آبی دریای بیکران
باشد،
همیشه فاصله ای هست,
دچار باید بود
و گر نه زمزمه حیرت
میان دو حرف
حرام خواهد شد

و عشق صدای فاصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق
ابهامند
نه صدای فاصله هایی که مثل
نقره تمیزند
وبا شنیدن یک هیچ میشوند کدر,

همیشه عاشق تنهاست...!

سهراب سپهری