تاریخچهچهارشنبهسوری

#تاریخچه_چهارشنبه_سوری




"سور" به معنی جشن و مهمانی می باشد.

براساس سروده های حکیم فرزانه فردوسی، سیاوش فرزند کاووس شاه در هفت سالگی مادر را از دست می دهد.

کیکاووس زنی دیگر که جوان و بسیار زیبا روی بوده برمی گزیند.
سودابه عاشق سیاوش می شود و نیرنگها میکند.
کاووس شاه بر هردو بدگمان می گردد برای بی گناهی آنها عبور از آتش را چاره کار می داند سودابه با نیرنگ از این کار سر باز میزند و سیاوش به پدر می گوید که پاک دامن است و از راهرو آتش عبور خواهد کرد و اگر گنه کار باشد، خواهد سوخت.
کوهی از آتش در بیرون شهر برمی فروزند و مردمان نگران و گریان نظاره میکنند.
سیاوش به تندرستی و چاپکی و چالاکی به همراه اسب سیاهش از آتش عبور کرده و تندرست بیرون می آید.
عبور از آتش سیاوش، در بهرام شید (سه شنبه) آخر سال روی داده بود.

کاووس کی شادمان بفرمود، از چهارشنبه تا ناهید شید (آدینه) در سراسر ایران زمین سه روز و سه شب جشن، شادمانی و سورچرانی برگزار شود.

زآن پس به یاد عبور سرفرازانه سیاوش از آتش و پاکی او، همواره ایرانیان واپسین شبانه، بهرام شید (سه شنبه شب) را با پریدن از روی آتش جشن می گیرند.