خویشفرمائیگرائی – 07
خویشفرمائیگرائی – 07
دو بخشِ باززنده‌سازیِ (احیایِ) «خویشفرمائیگرائی»:
______________________________________________
1 - دادنِ بخشِ بیشینهء (عمدهء) رَسههایِ (سهامِ) نهادهایِ سودآورشی به کارکنانِ آنها
_________________________________________________
بخشِ بیشینهء (عمدهء) سرمایهء نهادهای سودآورشی (اقتصادی) ، مانندِ کارخانه‌ها ، کارگاه‌ها ، کشتزارها ، «ِرِسِه‌داری‌ها» (شرکت‌ها) ، دبستان‌ها ، دبیرستان‌ها ، دانشگاه‌ها و .... ، میان مزدبگیرانِ آن نهادها ، بخش (تقسیم) میشود ، و به این روش ، «مزدبگیرانِ» ، به «خویشفرمایان» دگرش می‌یابند (تبدیل میشوند) ؛ و بخشِ کوچکی از سرمایهء آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، در دارایشِ (مالکیتِ) دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشینِ آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، میماند.
اندازهء رِسِهء (سهم) هر «نوخویشفرما» ، درخور (متناسب) با ترازِ (سطحِ) «گواهینامهء دانش‌آموختگیِ» (مدرکِ تحصیلی) ، و اندازهء «آروینِ کاری» (تجربهء کاریِ) او خواهد بود ؛ ولی به‌هرروی (به هر صورت) ، بَخشامَدِ (نسبتِ) بیشترین رِسِه (سهم) ، به کمترین رسه ، نباید از 50 به 1 ، بیشتر باشد . دارندهء (مالک) پیشینِ هر نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، میتواند از دارندهء بیشترین رسهء (سهم) همان نهاد سودآورشی ، کمی بیشتر دارای رسه (سهم) باشد.
2 - فراهم کردن سرمایه برای بیکارانِ بی‌سرمایه
_________________________________
فراهم کردن سرمایه برای بیکارانِ بی‌سرمایه ، و «نوخویشفرما» ساختنِ آنها ؛ با برداشت از «دارائی‌هایِ کشور» ، انجام میگیرد ؛ که در فرستهء (پستِ) سپسین ، دربارهء «دارائی‌هایِ کشور» ، گسترده‌گوئی خواهم کرد (توضیح خواهم داد) . «نوخویشفرمایانی» که اینگونه پدید می‌آیند ، چهار راهِ زیر را در پیشِ رویِ خود خواهند داشت:
الف – هر «نوخویشفرما» ، میتواند «تک‌خویشفرما» بشود ، و برایِ خود ، یک دادُسِتَد (بیزینس یا کاروکسبِ) یک‌تنه (انفرادی یا تک‌نفره) را ، پدید بیاورد.
ب - هر «نوخویشفرما» ، میتواند با یک یا چند نوخویشفرمایِ دیگرِ مانندِ خودش ، «رِسِهداریِ هَمیاریه‌ای» (شرکتِ‌ِ تعاونیِ) خود را پدید بیاورد.
پ - هر «نوخویشفرما» ، میتواند به یک «رِسِهداریِ هَمیاریه‌ایِ (شرکتِ‌ِ تعاونیِ) ازپیش کنشگر (ازقبل فعال)» ، بپیوندند.
ت - هر «نوخویشفرما» ، میتواند به یک «تک‌خویشفرمایِ ازپیش کنشگر (ازقبل فعال)» ، بپیوندند.
ناگفته نباید بماند که با انجام دادنِ دو کارِ بالا ، برونانه (در واقع) ، سرمایهء دزدیده شده از مردمِ ایران ، بدستِ مَرزدَران (متجاوزان) و زمین‌زورگیران (اشغالگران) را به مردم ، باز میگردانیم.
رونَهِش (توجه) داشته باشید که:
همهء «نوخویشفرمایان» یا «نورِسِه‌داران» (نو سهامداران) ، و همچنین دارندهء (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین هر نهادِ سودآورشی ، برای داشتن درآمد ، تنها باید به کارِ خود ، پشتنهی (تکیه) داشته باشند . بواژگانی دیگر ، اگر «نوخویشفرمایان» و نیز«دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین نهاد سودآورشی» کار نکنند ، سود رِسِهء آنها ، میان دیگر رسه‌دارانی که کار کرده‌اند ، بخش (تقسیم) خواهد شد ؛ مگر اینکه آنها ، «رهائی‌ازکار» (مرخصی) گرفته باشند ، و یا «بازنشسته» شده باشند . دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین هر نهاد سودآورشی ، میتوانند در بخش راهبری (اداری) آن نهاد ، یا هر بخشِ دیگری ، کار بکنند ؛ ولی باید دانست که راهبَرِشِ (مدیریتِ) هر نهادِ سودآورشی ، در دستِ «هَمندیشادِ (شورایِ) نوخویشفرمایانِ» آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) است ؛ و این هَمندیشادِ (شورا) ، با هم‌اندیشی (مشورت کردن) و نِگَره‌گیری (رای‌گیری) از همهء رِسِه‌داران (سهامداران) یا «نوخویشفرمایانِ» آن نهادِ سودآورشی ، انجام خواهد گرفت . باید رونَهِش (توجه) داشت که : نوخویشفرمایان نمیتوانند رَسههایِ (سهم‌هایِ) خود را بفروشند و با پول آن ، بنمونه (مثلا) به گشتُ‌گزار (سفر تفریحی) بروند ؛ چون هر نوخویشفرمائی ، با سود رِسِه‌هایش (سهم‌هایش) ، هزینه‌هایِ زندگیِ خود را میپردازد ؛ گرچه بخشی از سودِ رِسِه‌هایِ (سهم‌هایِ) هر نوخویشفرمائی ، باید برای افزایش سرمایهء خود آن نوخویشفرما ، هزینه شود . ناگفته نماند که ، بیرون آمدن از یک «رِسِه‌داری» (شرکت) و «تک‌خویشفرما» شدن ، یا رفتن از یک «رِسِه‌داری» (شرکت) ، به یک «رِسِهداریِ» (شرکتِ) دیگر ، کارهائی شدنی (ممکن) خواهند بود.
دو بخشِ باززنده‌سازیِ (احیایِ) «خویشفرمائیگرائی»:
______________________________________________
1 - دادنِ بخشِ بیشینهء (عمدهء) رَسههایِ (سهامِ) نهادهایِ سودآورشی به کارکنانِ آنها
_________________________________________________
بخشِ بیشینهء (عمدهء) سرمایهء نهادهای سودآورشی (اقتصادی) ، مانندِ کارخانه‌ها ، کارگاه‌ها ، کشتزارها ، «ِرِسِه‌داری‌ها» (شرکت‌ها) ، دبستان‌ها ، دبیرستان‌ها ، دانشگاه‌ها و .... ، میان مزدبگیرانِ آن نهادها ، بخش (تقسیم) میشود ، و به این روش ، «مزدبگیرانِ» ، به «خویشفرمایان» دگرش می‌یابند (تبدیل میشوند) ؛ و بخشِ کوچکی از سرمایهء آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، در دارایشِ (مالکیتِ) دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشینِ آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، میماند.
اندازهء رِسِهء (سهم) هر «نوخویشفرما» ، درخور (متناسب) با ترازِ (سطحِ) «گواهینامهء دانش‌آموختگیِ» (مدرکِ تحصیلی) ، و اندازهء «آروینِ کاری» (تجربهء کاریِ) او خواهد بود ؛ ولی به‌هرروی (به هر صورت) ، بَخشامَدِ (نسبتِ) بیشترین رِسِه (سهم) ، به کمترین رسه ، نباید از 50 به 1 ، بیشتر باشد . دارندهء (مالک) پیشینِ هر نهادِ سودآورشی (اقتصادی) ، میتواند از دارندهء بیشترین رسهء (سهم) همان نهاد سودآورشی ، کمی بیشتر دارای رسه (سهم) باشد.
2 - فراهم کردن سرمایه برای بیکارانِ بی‌سرمایه
_________________________________
فراهم کردن سرمایه برای بیکارانِ بی‌سرمایه ، و «نوخویشفرما» ساختنِ آنها ؛ با برداشت از «دارائی‌هایِ کشور» ، انجام میگیرد ؛ که در فرستهء (پستِ) سپسین ، دربارهء «دارائی‌هایِ کشور» ، گسترده‌گوئی خواهم کرد (توضیح خواهم داد) . «نوخویشفرمایانی» که اینگونه پدید می‌آیند ، چهار راهِ زیر را در پیشِ رویِ خود خواهند داشت:
الف – هر «نوخویشفرما» ، میتواند «تک‌خویشفرما» بشود ، و برایِ خود ، یک دادُسِتَد (بیزینس یا کاروکسبِ) یک‌تنه (انفرادی یا تک‌نفره) را ، پدید بیاورد.
ب - هر «نوخویشفرما» ، میتواند با یک یا چند نوخویشفرمایِ دیگرِ مانندِ خودش ، «رِسِهداریِ هَمیاریه‌ای» (شرکتِ‌ِ تعاونیِ) خود را پدید بیاورد.
پ - هر «نوخویشفرما» ، میتواند به یک «رِسِهداریِ هَمیاریه‌ایِ (شرکتِ‌ِ تعاونیِ) ازپیش کنشگر (ازقبل فعال)» ، بپیوندند.
ت - هر «نوخویشفرما» ، میتواند به یک «تک‌خویشفرمایِ ازپیش کنشگر (ازقبل فعال)» ، بپیوندند.
ناگفته نباید بماند که با انجام دادنِ دو کارِ بالا ، برونانه (در واقع) ، سرمایهء دزدیده شده از مردمِ ایران ، بدستِ مَرزدَران (متجاوزان) و زمین‌زورگیران (اشغالگران) را به مردم ، باز میگردانیم.
رونَهِش (توجه) داشته باشید که:
همهء «نوخویشفرمایان» یا «نورِسِه‌داران» (نو سهامداران) ، و همچنین دارندهء (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین هر نهادِ سودآورشی ، برای داشتن درآمد ، تنها باید به کارِ خود ، پشتنهی (تکیه) داشته باشند . بواژگانی دیگر ، اگر «نوخویشفرمایان» و نیز«دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین نهاد سودآورشی» کار نکنند ، سود رِسِهء آنها ، میان دیگر رسه‌دارانی که کار کرده‌اند ، بخش (تقسیم) خواهد شد ؛ مگر اینکه آنها ، «رهائی‌ازکار» (مرخصی) گرفته باشند ، و یا «بازنشسته» شده باشند . دارنده (مالک) یا دارندگانِ (مالکانِ) پیشین هر نهاد سودآورشی ، میتوانند در بخش راهبری (اداری) آن نهاد ، یا هر بخشِ دیگری ، کار بکنند ؛ ولی باید دانست که راهبَرِشِ (مدیریتِ) هر نهادِ سودآورشی ، در دستِ «هَمندیشادِ (شورایِ) نوخویشفرمایانِ» آن نهادِ سودآورشی (اقتصادی) است ؛ و این هَمندیشادِ (شورا) ، با هم‌اندیشی (مشورت کردن) و نِگَره‌گیری (رای‌گیری) از همهء رِسِه‌داران (سهامداران) یا «نوخویشفرمایانِ» آن نهادِ سودآورشی ، انجام خواهد گرفت . باید رونَهِش (توجه) داشت که : نوخویشفرمایان نمیتوانند رَسههایِ (سهم‌هایِ) خود را بفروشند و با پول آن ، بنمونه (مثلا) به گشتُ‌گزار (سفر تفریحی) بروند ؛ چون هر نوخویشفرمائی ، با سود رِسِه‌هایش (سهم‌هایش) ، هزینه‌هایِ زندگیِ خود را میپردازد ؛ گرچه بخشی از سودِ رِسِه‌هایِ (سهم‌هایِ) هر نوخویشفرمائی ، باید برای افزایش سرمایهء خود آن نوخویشفرما ، هزینه شود . ناگفته نماند که ، بیرون آمدن از یک «رِسِه‌داری» (شرکت) و «تک‌خویشفرما» شدن ، یا رفتن از یک «رِسِه‌داری» (شرکت) ، به یک «رِسِهداریِ» (شرکتِ) دیگر ، کارهائی شدنی (ممکن) خواهند بود.
۶.۰k
۱۵ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.