در قرون وسطی که از پایان امپراطوری رم در قرن پنجم میلادی

در قرون وسطی که از پایان امپراطوری رم در قرن پنجم میلادی شروع شد و تا سقوط قسطنطنیه در ۱۴۵۳ ادامه داشت، عقیده‌ای وجود داشت بر این اساس که می‌گفت عامل اصلی بیشتر بیماری‌ها نوعی بوی بد و هوای آلوده به نام «میازما» است. از طرفی امروزه می‌دانیم طاعون بیماری مشترک بین انسان و حیوانات است و توسط جوندگان و کک به این‌ها منتقل می‌شود. در آن وانفسا هم آن‌چه در بین فقرا که غالب جامعه بودند فراوان بود موش و کک بود که به‌عنوان عامل و ناقل شناخته نمی‌شد. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
در سال ۱۶۱۹ در فرانسه لباسی با الگوگیری از لباس رایج مردم روستایی اروپا در آن زمان طراحی شد و ماسکی به‌شکل سر کلاغ که نوک منقارش را از درون با گیاهان دارویی خوش‌بو چون نعناع و کافور پر می‌کردند تا بوی بد میازما را بی‌اثر و بوی بد اجساد را قابل تحمل کند. از سویی، فکر می‌کردند ظاهری ترسناک می‌تواند ارواح شیطانی را از اطراف پزشک و بیمارش دور کند. همچنین عصایی در دست داشتند که همزاد عصای توبه‌ی کشیشان بود، چرا که باز عقیده داشتند طاعون عذابی است که خداوند بر بندگان نافرمانش نازل کرده است!