صبحی ڪہ تو باشی وغزل باشد و آغـوش،یڪ صبح پر ازخاطره ونیڪ سرشت است...ڪَویـی ڪہ در آغوش خودت"معجزه" دارے،آغوش تو چونتڪہاے از باغ "بهشت" است...