عاشقانه

باغبان دست بجنبان که خزانم آمد
جان به لب بودم و مشتی به دهانم آمد
آرزوهای دلم خُرد و کلان آه شدند
آه از این آه که از دل به زبانم آمد
از سر بغض گره خورده تکان دادم سر
سر به زیری به رِ سرو جوانم آمد
شیون شمع شد آزار پر پروانه
محرمی نیست مگر،در پی جانم آمد
دل به دریا زده ام،قایق پلکم غرق است
بسکه از غصه و غم اشک روانم آمد