کتاب خوب بخوانیم

«هفت روز آخر» روایتی ناب از محمدرضا بایرامی است که با بیانی شیوا و قابل لمس حضور خود در هفت روز پایانی جنگ تحمیلی را شرح می‌دهد.

قسمتی از کتاب «هفت روز آخر»:

«آتش، هنوز به ما نرسیده است. مثل اژدهایی، دشت را می‌بلعد و دامن می‌گستراند و پیش می‌آید. آن سوی چاه آب، چند نوجوان عرب، گله‌های بزرگ گوسفندانشان را رها کرده‌اند و به سوی روستایشان می‌دوند. آن چنان که باد هم به گردشان نمی‌رسد. روستایشان، دو سه کیلومتری ماست. پشت سرمان و آن سوی جاده‌ی دهلران اندیمشک از رفتار نوجوان‌ها پیداست که به شدت، وحشت‌زده‌اند و هراسان. یکی‌شان، همین طور که می‌دود، زمین می‌خورد. سراپا سیاه‌پوش است. به چشم‌هایم فشار می‌آورم. حتم دارم که سعید است. پسرک جنگ زده‌ای که مدتی است با او آشنا شده‌ام.»