گاهی نباش...

خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست...
وجودت را از همه ی آدم های اطرافت دریغ کن
ببین چه کسی نبودنت را حس می کند؟!
چه کسی حواسش به حال و احوالات توست؟!
سکوت کن و منتظر بمان...
و ببین کدام آدمِ با معرفتی برایِ پیدا کردنِ تو،
پس کوچه های تنهایی ات را زیر و رو می کند؟
کدامشان نگرانت می شود!
و اصلا چه کسی، برای نگه داشتن تو...
به خودش زحمت می دهد؟
اگر نبودی و دیدی...
آب از آب روزمرگی هایشان تکان نخورد،
تعجب نکن!
رسم آدم...