شخصی

جانم به جانت گره خورده ای آرام زندگی.
گرمای دستانت تسکین دردهایم
و وجودت امنیت بودنم شده.
امید روزهای پرترس و محال ، معنای دوباره ی بودنی
برای هر نفسی که دارمت شکر
پدری

نسی