مدتیست بحثی بین کاربران در فضای مجازی در گرفته که آیا هو

مدتیست بحثی بین کاربران در فضای مجازی در گرفته که آیا هو کشیدن با شنیدن فضایل و مناقب اهل بیت خاصه مولا علی در مجالس جایز است یا خیر؟!

لذا به جا دیدم تحقیقی در این باب عرضه کنم.



هو ضمیر مفرد غایب است. به معنای (او). این ضمیر در ابتدا برای اشاره به ذات پروردگار استعمال میگردید. اما در مرور زمان با استعمالات قرآنی و حدیثی علاوه بر ضمیر اشاره، کم کم تبدیل به اسمی از اسمای خداوند شد. آن هم نه یک اسم معمولی بلکه اسمی دارای عظمت و بار بسیار بالای معنوی. شکی نیست در آیات و اذکار بلند اسلامی از کلمه ی هو استفاده های فراوانی شده است. به عنوان نمونه خداوند در سوره ی توحید در ابتدا با کلمه ی هو خود را معرفی فرموده : (قل هو...) . یا در ذکر بلند توحید اینگونه خدا را به وحدانیت معرفی کرده که: (الله لا اله الا هو) . یا اهل بیت خدا را اینگونه معرفی کرده اند که:( یا من لا یعلم ما هو الا هو). در اذکار خاص مولا علی و امام حسین در اوج نبرد هم آمده که این ذکر را میفرمودند: (یا هو یا من هو یا من هو لیس الا هو).

پس آنچه بر هر اهل تحقیقی روشن است این است که گفتن ذکر هو فی نفسه نه تنها مانعی ندارد بلکه دارای ثواب است زیرا تکرار هو تکرار اسمی از اسمای خداوند است. و آثار معنوی فراوان برای گوینده دارد.