قسمت آخر:

قسمت آخر:

 در نتیجه این گفتار واضح و مبرهن است که توسل به انبیاء و ذوات مقدسه ، نه تنها ،مخالفت با توحید نداشته و ندارد، مطابق با فرامین موکد کلام وحی و دستورات الهی است،   بررسی دیدگاه های فوق ، گویای این مهم است که علمای تفسیر اهل سنت  نیز با در نظر گرفتن اطلاق  مساله توسل و واژه الوسیله، هر عاملی را که بتوان به عنوان سبب و وسیله تقرب به سوی خدای متعال  استفاده نمود را داخل در مفهوم این آیه شریفه می دانند. جالبتر اینکه مساله توسل به اولیاء الهی به خصوص پیامبر گرامی و اهل بیت و خاندانش جزء مسائلی است که علاوه بر کتب معتبر حدیث، بارها در تفاسیر علمای شیعه و اهل سنت نظیر تفاسیر ابن کثیر و ثعالبی،(که پیش از این گذشت) مورد تاکید قرار گرفته،تا جائیکه بسیاری از دانشمندان اهل سنت مانند ابوزید نیز، این مقبولیت را همگانی و اجماعی معرفی نموده و مصداق بارز مساله توسل را تقرب و تبرک جستن به پیامبر خدا می دانند.این در حالیست که مفتیان وهابی ،بارها زیارت قبر رسول خدا، شرکت در مجالسی را که به عنوان توسل ، بزرگداشت و حتی سوگواری رسول خدا برپا می شود را بدعت شمرده و آنرا  از مصادیق حرام دانسته اند.