هر چی بیشتر میگذره بیشتر متوجه میشم که من شبیه به بقیه نی

هر چی بیشتر میگذره بیشتر متوجه میشم که من شبیه به بقیه نیستم فقط تعداد اندکی از آدما میتونن با من ارتباط بگیرن و درکم کنن.. برای همینه که همیشه تو هر جمعی منزوی هستم.
مثل دختر های دیگه نیستم یه ظاهرم نمیرسم و حوصله مو بلند کردن ندارم و همیشه با پسرا اشتباه گرفته میشم..
سلیقه موسیقیم مثل بقیه دخترا نیست و کیپاپ گوش نمیدم و طرفدار راکم.. مثل بقیه دخترا مرتب با دوستام بیرون نیستم و هیچ اکیپ و دوستی ندارم
البته میدونم خیلی دختر های دیگه هم مثل من این ادعا رو دارن ولی فقط برای مظلوم نمایی هست
"در واقع من به همه اینا افتخار میکنم و از چیزی که هستم راضی ام و دنبال جلب توجه نیستم"
این پیج رو هم برای شهرت و تو چشم رفتن نزدم برای کمی حرف دلم رو نوشتن و ادیت زدن از چیزای مورد علاقم اینجا هستم‌. همین

_متآدون
من متآدونم دارویی برای تَرک که خودش اعتیاد آوره :)