هر دوعالم قطره و دریا حسین

هر دوعالم قطره و دریا حسین
هر دو دنیا صورت و معنا حسین
آبرودار است بِیْنِ ما حسین
شهر ما شهر خدا شد با حسین
از همه دل می کَنیم الّا حسین

صبح محشر روزگارِ فاطمه است
سینه زن جایش کنار فاطمه است
گریه هر کَس کرد یار فاطمه است
این مُحَرّم ها بهار فاطمه است
پس بخوان با نوحه زهرا حسین

من خدا را در جهان دارم فقط
مصطفا را در جهان دارم فقط
مرتضا را در جهان دارم فقط
مجتبا را در جهان دارم فقط
می شود اینها همه یک جا حسین

چشم، آبْ از نهر کوثر می کِشَد
باده از دست علی سَر می کِشَد
میل ما دائم به قنبر می کِشَد
هرکه سر بر پای رهبر می کِشَد
می شود یک عَبْدِ سر تا پا حسین

جبهه فرهنگْ جنگِ خیبر است
پیر ما فرمود مسجد ، سنگر است
نسل زهرا ذوالفقارِ حیدر است
دشمن زهرا یقیناً ابتر است
لشکری دارد تک و تنها حسین

شد مِنا فیضِ جهادِ اصغرم
سایه پرچم نشد کمْ از سرم
کعبه راهش بسته شد رفتم حرم
دست بردارید اصلاً از پَرم
می کِشَد من را خودش بالا حسین

کَنْده اسرائیل یک چالِ سقوط
شد یمن تاراج عُمّالِ سقوط
سال بعدی می شود سال سقوط
می شوند آل سعود آل سقوط
می کُند محشر به پا فردا حسین

ابرهه از قبل با ما آشناست
جانِ داعش دست کودک های ماست
اربعین گُردان بچه شیعه هاست
سفره زهرا نجفْ تا کربلاست
می نشیند پیش ما آنجا حسین

ما نمی خواهیم این دینار را
مرحبا این امت بیدار را
رهبر ما داده این هشدار را
بیعت ایران و استکبار را
هر کسی مَردَ است گوید یا حسین

وای از اسلام اَشرافی گری
مرگ بر حُکّامِ اَشرافی گری
کوفه هم شد خامِ اَشرافی گری
این هم از فرجامِ اَشرافی گری
سر درآورد از نوکِ ، نی ها حسین

جَهْل انصارِ علی بالا گرفت
بین کوچه پهلوی زهرا گرفت
راه را بر زینب کبرا گرفت
هلهله در بین مردم پا گرفت
راستی امسال... عاشورا... حسین...

نوحه های مادری بی تاب، آب
کاش می دید اصغرش در خواب، آب
مشک راشرمنده کرده آب، آب
حال می خواهد چه در سرداب، آب
نا امید از خیمه سقا حسین

پشت سر گریه ، مقابل هلهله
تا به لشکر نیست دیگر فاصله
یک پدر حیران میان قائله
بشکند دست الهی حرمله
دست نفرین می برد بالا حسین