عکس است دیگر ،

عکس است دیگر ،
جان که ندارد ،
حرف که نمیتواند بزند ،
نمیتواند خیلی کارها بکند ،
چون فقط یک عکس است ،
میگفت عکست چقدر آرام است ،
عکس است دیگر ،
جان که ندارد ،
مجبور است که آرام باشد ،
مجبور است که محفوظ به حیا باشد ،
مجبور است که با همه چیز بسازد
مدت بسیار زیادی است
که عکس ملاک خیلی چیزها نیست ،
ملاکِ خوب بودن ،
ملاکِ اوضاع بر وقف مراد است ،
ملاکِ همه چیز خوب و خوش است
فقط جای شما خالی ،
اصلا دلم میخواهد
آن کسی را که
همه ی این تصورات را
انداخت گردن یک عکس بی جان
پیدا کنم و بگویمش ،
قربانت گردم آخر تو این همه تصورات را گذاشتی بر عهده ی یک عکس ؟
یعنی یک عکس
باید این همه مسئولیت بر گردنش باشد ؟
از من میشنوید
آدم ها را
هرگز با عکس هایشان قضاوت نکنید ،
عکس ها
گاهی اوقات
دروغگو ترین موجودات روی زمین میشوند ،
روزهایی از زندگی شروع میشود
که تو دقیقه به دقیقه اش
خودت را به خودت میبازی
روزهایی آنقدر کلافه ای
که دلت میخواد خودت را بسته بندی کنی
و با یک پست پیشتاز
بفرستی جایی
که اثری از هیچ موجود زنده ای نباشد
روزهایی که
تو میمانی
یک باک پر و یک جاده ی یکطرفه
روزهایی که
میدانی جواب احوال پرسی گریه است و بس
و در همه ی این روزها که میگذرد
عکس تو
همانطور آرام میماند
آرام میماند
آرام میماند و دروغ میگوید

آدم ها را با عکس هایشان قضاوت نکنید .



#پویان_ اوحدی️