استاد در حال صحبت بود و می گفت: «بچه ها چه موقع از انسان،

استاد در حال صحبت بود و می‌گفت: «بچه‌ها چه موقع از انسان، چیزی کم می‌شود؟» .
یکی گفت: «وقتی مثلاً رژیم بگیرد وزنش کم می‌شود.» .
دیگری گفت: «وقتی مثلاً پولش را گم کند» .
آن دیگری گفت: «وقتی ...» .
و استاد گفت: «آیا فقط در مادیات است که از انسان چیزی کم می‌شود؟» .
بچه‌ها ساکت ماندند و به فکر فرو رفتند.
استاد: «مثلاً آیا اگر رفتاری ناشایست و خلاف اجتماعی از ما سربزند آبرویمان کم نمی‌شود؟
اگر یکی از رازهای مهم خود را با نااهل مطرح نماییم چیزی از ما کم نمی‌شود؟ .
اگر دروغ بگوییم ،
اگر حسادت و کبر بورزیم؛. فخر فروشی کنیم؛. خود‌ستایی کنیم؛ اگر... .


آیا به نظر شما در این حالات چیزی از انسان کم نمی‌شود؟»


زمزمه‌ای عمومی شکل گرفت و تقریباً همه‌ی بچه‌ها با کلام یا علامت سر به نشانه‌ی تایید با استاد همراه شدند و اینجا بود که استاد گفت:
عزیزانم!
آن آقا پسری که با نگاه هوس آلود به دختری نگاه میکند آیا از او چیزی کم نمیشود ؟


«عزیزان! آن دخترخانمی که با ظاهری بد و با حجابی ناقص در خیابان ظاهر می‌شود و خود را در معرض نگاه‌های مسموم و هوس‌آلود قرار می‌دهد نیز در حال کم‌شدن است؛

کم‌شدنِ وقار و سنگینی

کم‌شدن عفت و پاک‌دامنی
و از همه مهمتر،
کم‌شدن اعتبار در نزد حضرت حق‌تعالی و ...
پس چرا گاه می‌گوییم:


«مگه با نگاه مردم چه چیزی از ما کم می‌شود؟»
یادمان باشد:


«کم شدن» فقط کاسته شدن از وزن یا ثروتِ انسان نیست... .