بهماکهرسید

‍ به-ما-که-رسیـــــد
عشقهایِ-اسطوره-ای-از-مد-افتاد 

و جایش را عشق های بی سرانجام و یک طرفه گرفت

به-ما-که-رسید
دوست داشتن شد تو را دوست دارم ولی نبودی جایت را خالی نمیگذارم پرش میکنم با بهتر از تو...

به-ما-که-رسید
دوستت دارم شد تکه کلام و هیچ قندی توی دلمان آب نشد و هیچ حسی نداشتیم موقع گفتنش و حتی به آدم های ندیده و نشناخته گفتیم این جمله حرمت دار را...

به-ما-که-رسید
بوسه ها مزه ی هوس داد به جای عشق
و آغوش شد فقط برایِ لمسِ تن نه برای رفعِ دلتنگی و دوریِ یار...

به-ما-که-رسید
ماندن شد سخت ترین کارِ دنیا و فراموش کردنِ همه چیز ممکن ترین...

به-ما-که-رسید
انگار زیر قول و قرار زدن و دروغ گفتن شد افتخار و یکی از یکی پر افتخار تر شدیم...

از نشدن ها گله میکنیم،
فکرش را هم نمیکنیم باعث و بانی این همه تلخی آخر قصه ها
دلیلِ این همه بغض ها و نرسیدن ها فقط خودمـــــانیم