ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻭﺑــﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻭﺑــﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﯾﻪ ﮐــﻮﭼـــــﻪ ﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
.
ﺍﺯ ﺑـــــﺎﻍ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗـــــﺎ ﺯﺍﻍ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
ﺍﺯ ﻻﻟــــــﻪ ﻫـــــﺎﯼ ﻭﺣﺸـــﯽ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻍ
ﻣـﯽ ﮐﺸﻢ
.
ﻣﻦ ﺭﻧـــﺞ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺯ ﭘﯽ ﺍﺵ ﮔﻨﺞ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺑـﺮ ﭼﻬﺮﻩ ﻫـــــﺎﯼ ﻏـــــﻢ ﺯﺩﻩ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
.
ﻧﺎﻗﻮﺱ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺷﺐ ﻭ ﻓــــﺎﻧﻮﺱ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺑﺮ ﻋﻤــــﺮ ﺑﯽ ﺗــﻮ ﺳﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
.
ﻣـــﻦ ﭼﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺸـــﻢ ﻏــــــﻢ
ﻧـــــﺎﮔـــــﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺩﺭ ﭼـــــﺎﮐـــــﺮﺍﻩ ﯾـــﻮﺳﻔﯿـــــﺎﻥ ﺁﻩ
ﻣـــــﯽ ﮐﺸـــــﻢ
.
ﻣﻦ ﭼـــــﻬـــــﺮﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﮐـــﻮﺩﮐﯽ ﺍﻡ ﭘﯿﺮ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
ﺁﺭﯼ! ﻣـــﻦ ﺍﺯ ﺯﻣــــﺎﻧـــــﻪ ﻭ
ﺗـــــﻘـــــﺪﯾـــــﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
.
ﺗﻘﺪﯾـــــﺮ ﻣﯽ ﮐﺸـــﻢ ﻏـــــﻢ ﻭ ﺯﻧﺠﯿــــﺮ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺍﺯ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣــــــــــﺎﻧـــــﻪ ﺩﻟﯽ ﺳﯿﺮ
ﻣﯽ ﮐﺸـــــﻢ
.
ﺳﯿﮕـــــﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸـــــﻢ! ﻏــــﻢ ﺑﺴﯿـــــﺎﺭ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﻟﺒﺨﻨﺪﮐﯽ ﺑـــــﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺑـــﻪ ﻧـــــﺎﭼـــــﺎﺭ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
.
ﻣﯿـــــﺨـــــﺎﻧـــــﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
ﺧﯿـــــﺎﻡ ﻧـــــﻪ ، ﻭﻟﯽ ﺩﻭ ﺳﻪ ﭘﯿﻤــــﺎﻧﻪ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
.
ﯾﮏ ﺧـــــﺎﻧـــــﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺩﻝ ﻣﺴﺘـﺎﻧﻪ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
ﻋﮑﺲ ﺍﺕ ﮐﻨــــﺎﺭ ﺷﻤﻊ ﭼﻮ ﭘﺮﻭﺍﻧـــــﻪ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ
.
ﺁﻥ ﺩﺭﺩ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﮐــﻪ ﺑــﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺵ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﻣﻦ ﺗـــــﺎ ﺳﺤﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑـــــﻪ ﺁﻏـــــﻮﺵ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
.
ﻧـــــﻘـــــﺎﺷﯽ ﺍﻡ ﺑـــــﺪ ﺍﺳﺖ ﭼــــﺮﺍ ﺩﺭﺩ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ؟
ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣـــــﺎﻧـــــﻪ ﯼ ﻧـــــﺎﻣــــﺮﺩ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ؟
.
ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺯ ﻫﺮ ﺁﻥ ﻫﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻭﺑـــﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ
ﮐﺸﻢ .