به دردی دچارم که نه راه بغض میشناسد نه راه اشک فقط

به دردی دچارم که نه راهِ بغض می‌شناسد ... نه راهِ اشک فقط خیره می‌مانم ... به در ... به پنجره ... به هرچه که می‌شود از آن رفت ..................