صبحی که

صبحی که
تو باشی و غزل باشد و آغوش
یک صبح پر ازخاطره ونیک سرشت است

گویی که
در آغوش خودت معجزه داری
آغوش توچون تکه ای از باغ بهشت است

#مسعود_محمدپور