قلمروگستری آدمهای اندیشگر کالبد امروزی

قلمروگستری "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی "
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

در پیرامون سال 83200 پیش از زادروز ، گروهی از "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " با فرهنگ "میان کهن سنگی" ویژهء خودشان {1} از تنگهء هرمز گذشتند و به فراز (شمال) این تنگه ، پاگذاردند (2). شماری از آنها در آنجا ماندند ، ولی شماری دیگر از آنها ، بیدرنگ قلمروگستری خود به سوی رشته کوه های نزدیک دریاکناره های (سواحل) هند را آغاز کردند. (1)
در پیرامون سال 58000 پیش از زادروز ، آنهائی که در فراز (شمال) تنگهء هرمز مانده بودند ، قلمروگستری خود به سوی رشته کوه زاگرس را آغاز کردند (1)؛ چون کوهستان ، به چرائی (به دلیل) داشتن اشکف های (غارهای) فراوان ، میتوانست به سرنام (بعنوان) زیستگاه ، برای آنها کارکرد داشته باشد . ولی آنها پس از اینکه به پدفرازی ترین (جنوبی ترین) جای کوهستان زاگرس رسیدند ، دست از قلمروگستری خود بر نداشتند ، چون آنها با این قلمروگستری ها میتوانستند به اندوختگاه های (منابع) "گیاهی" ، "جانوری" ، و "کانی" (معدنی) بهتر و بیشتر و پرگونه تری (متنوع تری) دسترسی یابند {2}. به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، چون آنها برای ساختن ابزارهای سنگی کارآمدتر ، به سنگهای ویژه ای نیاز داشتند که در همه جا یافت نمی شدند ، می بایست برای پیدا کردن سنگهای درخور (مناسب) ، همواره به جاهای تازه تری بروند.
پس این "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " ، پس از اینکه به آغاز رشته کوه زاگرس رسیدند ، همچنان قلمروگستری خود به سوی فراز (شمال) را دنباله گیری کردند ؛ بگونه ای که آنها توانستند تا سال 54000 پیش از زادروز، همهء کوهستان زاگرس را زیستگاه خود بگردانند ، و پس از رسیدن به نزدیکی های جایگاه شهر امروزی "مهاباد" ، در پیرامون سال 52000 پیش از زادروز به فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" {3} دست یابند(2).

این مردم ، که میتوان آنها را "ایرانی نژاد" نام داد ، در پیرامون سال 51500 پیش از زادروز با فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" خود ، به "آسیای کوچک" (آسیای صغیر یا همان آناتولی) پاگذاردند (1)، و پس از گذشت 1500 سال ، همهء "آسیای کوچک" (آناتولی) را نیز ، زیستگاه خود گرداندند (1). از پیرامون سال 50000 پیش از زادروز ، بخشی از این مردم که در باختری ترین جای آسیای کوچک (آناتولی) می زیستند ، با گذشتن از تنگه های بسفر و داردانل ، و پا گذاری به خشکیپار (قارهء) اروپا ، روند پدید آوردن مردم اروپا را آغاز کردند . به چرائی (بدلیل) بودن (وجود) دریاهای "اژه" ، "مرمره" ، و "سیاه" میان "مردم ایرانی نژاد" ، و "مردم تازه پدید آمدهء اروپا" تا اندازه ای جدائی هائی فرهنگی و سودآورشی (اقتصادی) پدید آمد . میتوان گفت که جوانه زدن "جدائی" و "رویاروئی جوئی" مردم خاورزمین (شرق) و مردم باخترزمین (غرب)، از همین هنگام آغاز گردید.
مردم ایرانی نژاد زیستنده در میانهء زاگرس ، پس از گذراندن هنگامه های "نوکهن سنگی" و "میانسنگی" ، در پیرامون سال 11000 پیش از زادروز ، برای نخستین بار در جهان ، در جائی که امروزه "تپه آسیاب" نام دارد {در چند کیلومتری پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه} ، توانستند به فرآوریشیوهء "نوسنگی" دست یابند ؛ و بواژگانی دیگر (بعبارتی دیگر) ، توانستند به فناوری های "کشاورزی" ، " دامپروری" ، و " ساخت خانه های همیشگی" دست یابند (4)(5) ؛ و از شکار کردن جانوران کوهستان ، و جمع آوری گیاهان خوراکی خودروی کوهستان ، و وابستگی به کوهستان رهائی یابند ، و زیستن در نخستین روستاهائی که خود ساخته بودند را آغاز بنمایند.

از پیرامون سال 9000 پیش از زادروز ، بخش بزرگی از این ایرانی نژادهای دارای "فرآوریشیوهء" (شیوهء تولید) نوسنگی ، قلمروگستری خود به پدفراز (جنوب) میاندورود "دجله-فرات" را آغاز کردند ؛ و چون این سرزمین ، خاک خوب و آب فراوانی داشت ، این ایرانی نژادها توانستند در این سرزمین در کشاورزی ، دامپروری ، و خانه سازی ، به پیشرفت های فراوانی دست یابند ، و "سومریان" نام بگیرند . در پیرامون سال 5350 پیش از زادروز ، سومریان توانستند برای نخستین بار در جهان ، به فرآوریشیوهء "مس – سنگی" ، و در پیرامون سال 3800 پیش از زادروز به فرآوریشیوهء "برنز" دست یابند . همچنین باید گفت که سومریان از پیرامون سال 3700 پیش از زادروز در "دشت ایران" ، "کوهستان زاگرس" ، میاندورود "کرخه کارون" ، "گیلان و مازندران" ، میاندورود "کورا-ارس" ، و سرزمین "پونت – خزر" (6) آسیای کوچک و اروپا قلمروگستری خود را آغاز کردند (7) ؛ و توانستند در این سرزمینها ، پادشاهی های کوچک وبزرگ فراوانی را پدید بیاورند. ایرانی نژادهائی که به فراز (شمال) میاندورود "دجله – فرات" نوبومروی کرده بودند و آشوریان نام گرف