از خوبی های اینترنت این است که می فهمی در هیچ چیز تنها نی

از خوبی‌های اینترنت این است که می‌فهمی در هیچ چیز تنها نیستی؛ نه در رنج‌ها و دلواپسی‌هایت و نه در خرده‌لذت‌ها و سلایق عجیب و دیوانگی‌هایت.

هر دردی را گوگل کنی می‌فهمی پیش از تو آدم‌هایی بوده‌اند که آن را چشیده باشند. هر نشانه‌ی کوچکی را دنبال کنی به گروهی از کاربرهای ناشناس نی‌نی سایتی می‌رسی که دارای آن نشانه‌اند و برای خود عنوانی علمی ساخته‌اند.

همه چیز پیش از این تجربه شده و هر آنچه ما در این لحظه دچارش هستیم (از شوقی قدرتمند و میلی شرم‌آور گرفته تا بیماری‌ای نادر و دردسری کمتر شناخته‌شده) پیش از این بارها و بارها مصرف شده.

ما در این دنیا تنها نیستیم.
در هیچ چیز تنها نیستیم.
کافی‌ست مردم جهان بیشتر از لایه‌های پنهان و رنج‌های خفه شده‌ و امیال غیرمعمولشان حرف بزنند
تا صدای «دقیقاً!» و «فکر می‌کردم فقط من اینجوری هستم!» و «من هم همین طور!» از گوشه و کنار زمین، از شهرهای بزرگ و آبادی‌های کم‌نور بلند شود.

ما مصرف‌کننده‌ی استعداد، آرزو، ترس، درد، زیبایی، بدبیاری، شوق، پیروزی، لذت، حسرت، امید، خلا، هوس، دلتنگی و رنج‌های مشترکِ دست چندمی هستیم که در طول تاریخ بارها و بارها استفاده شده‌اند.
و این هم‌زمان شگفت‌انگیز است و دلسردکننده.

#آنالی_اکبری