هوس

هوس
***
در کتب خطی آمده که گروهی از پرندگان در بیابان باهم پرواز میکردند . دیده بان گروه اعلام کرد در چند فرسخی مقداری آب و دانه های خوش رنگ و لعاب دیده شده ، پرنده های قصه نیز چون مدتی گرسنگی و تشنگی کشیده بودند به سمت آن محل هجوم آوردند . در این میان یک هدهد فریاد میزد در وسط بیابان دانه و آب یک جا مشکوک است ، ما همیشه دانه را با هزار بدبختی و ترس از زمینهای کشاورزان میخوریم ، حال چه شده که اینگونه غذا و آب یکجا در این بیابان برهوت پدید آمده ، او نیز تشنه بود ولی برای دیدن ماجرا همراه آنها رفت . دیده بان راست میگفت ، مقدار زیادی دانه درشت گندم با ظرفی بزرگ از آب وسط بیابان بود ولی مقداری طناب و چوب نیز در کنار اینها دیده میشد . پرندگان همه مشغول خوردن دانه شدند اما پس از سیری متوجه شدند در دام شکارچی گرفتار آمده اند و آنچه نباید میشد شده است ....
دراین داستان روشن بود که هوس همان حس تشنگی و گرسنگی و غرایز طبیعی است و عقل همان چشم واقع بین است که میتواند پیرامون هر مسئله ای را مورد نظر قرار دهد . هوس منطق ندارد و به چیزی که به آن تسکین دهد اشاره کرده و شخص را تحت فشار قرار میدهد تا آن را بدست آورد . هوا و هوس اگر بر قوه عاقله شخص مسلط شود او را به ورطه هلاکت و گرفتاری می اندازد زیرا مثل قصه پرندگان نمیتواند مشکلات آینده یا حوادث را پیش بینی کند لذا در کلام زیبایی از امیر المومنین علیه السلام آمده «أهلَکُ شَی‏ءٍ الهَوی‏» یعنی کشنده ترین چیز پیروی از هوا و هوس است . شاید اغراق نکرده باشیم اگر بگوییم بزرگترین جنایات فردی و اجتماعی تاریخ را پیروی از هوس رقم زده است . آیا جز این است که جنگ ها و لشکرکشی ها را برای بدست آوردن قدرت و اموال بیشتر که همان تسکین هوس است انجام داده اند .
ــــــــــــ
غررالحکم ۲۸۵۳