آنلاین تر از دیگران

آنلاین تر از دیگران . . .!!!




گاهی از من و شمای "مذهبی"؛

تنها یک تیپ باقی می ماند؛

برای خانم ها چادرشان

و برای آقایان محاسنشان...

گاهی من و شمای "مذهبی" آنقدر درگیر پست ها و متن هایمان در صفحات مجازی می شویم؛

که از خواندن روزانه چند خط قرآن ،غافل میشویم؛

و در پایان روز،

میبینیم که حتی یک دهم وقتی که در فضای مجازی بودیم،در فضای قرآن و حدیث نفس نکشیدیم . . .
.
.

آنقدر که آنلاین بودیم و اولین نفر پست های دیگران را لایک کردیم؛
به فکر نماز اول وقت نبودیم . . .
.
.

آنقدر درگیر جذب حداکثری شدیم که فراموش کردیم "اخلاص" و "عبودیت" رمز برکت در کارهایمان است . . .
.
.

آنقدر که به فکر آبروی خود،و برانگیختن تشویق دیگران و لایک کردن هایشان بودیم،
به فکر رضایت صاحب زمانمان نبودیم . . .
.
آنقدر مدام فکرمان مشغول عکس پروفایل و استاتوس هایمان بود؛

غافل شدیم از اینکه پیش اماممان چه وجهه ای داریم و وضعیتمان نامه ی اعمالمان پیش او چگونه است . . .
.
آنقدر در این فضا وقتمان را با انبوهی از جمعیت گذراندیم،فراموش کردیم تنهایی و غربت امام زمانمان را . . .
.
آن چنان حضور در این فضا را برای خود لذت بخش کردیم،که کم کم غافل شدیم از لذت مناجات و درددل خصوصی با پدر حقیقیمان،و سجده ی خالصانه برای معبودمان . . .
.
به بهانه ی مجازی بودن،چه حرف ها که با نامحرم زدیم،که اگر رو در رو بودیم،یک صدم آن را نمی گفتیم . . .
.
من و شمای "مذهبی" که در واقعیت همیشه نگاه از نامحرم می گرفتیم و حتی جواب سلام را به زور می دادیم؛
در فضای مجازی چه راحت با هم درباره مسائل روز و -حتی مسائل مذهبی- به گفت و گو نشستیم و مجادله کردیم!!!

نکند همینطور بگذرد و ما آرام آرام به عزای حیای بر باد رفته ی خود بنشینیم؟ . . .

من و شمای "مذهبی" که با نیت قربة الی الله وارد عرصه شدیم،پس چه شد؟چرا؟
"غفلت"... آری غفلت,,,,,,,,,
غفلتی که هدفمان را تحت الشعاع قرار داد . . .
البته هنوز هم هستند عاشقان امام زمام عج که آگاهانه،با برنامه ریزی و منظم وارد این عرصه می شوند؛
اما من و شمای "مذهبی" کجای کاریم؟

جزو آن دسته که تک تک لحظاتشان با اخلاص و رضایت الهی و یاد امام زمانشان دست بر صفحه کلید گوشی ها و ... می برند؛
یا آنانکه فقط خیال میکنند برای خدا هستند،و در تمام لحظاتشان ریا و خودمحوری و غفلت و... موج میزند...؟
خود را دریابیم