دنبالهء استخوانبندی درونمایهء "پیش از تاریخ" و "تاریخ" {1

دنبالهء استخوانبندی درونمایهء "پیش از تاریخ" و "تاریخ" {1} ::::::::::::::::::::
1- هنگامهء برابری گرائی (2500000 پ.م. – 5000 پ.م. )

1-1 شیوهء "همایه گردانی" (ادارهء جامعه)
راهکارگزینی گروهی ، زیر سرپرستی سرگروه

2-1 سازوکار فرآوری (روابط تولید)
در هنگامهء برابری گرائی ، دارایش (مالکیت) افزارهای فرآوری (وسایل تولید) همگانی بوده است ؛ و پخش (توزیع) کارآوردها میان همایوندها (اعضای جامعه) ، برابرانه انجام می گرفته است . بواژگانی دیگر (بعبارت دیگر) در این هنگامه ، هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، ولی به اندازهء نیازس از کارآورد (محصول کار) بهره مند می شد .


2-هنگامهء مردمگرائی (6500 پ.م. – 330 پ.م. )

1-2 شیوهء همایه گردانی
از پیرامون سال 6500 پ.م. که برای نخستین بارساخته شدن سامانه های آبیاری ، بایدی (ضروری) دانسته شد ، به روی کار آمدن کسی که ساخته شدن این سامانه ها را سرپرستی کند نیز بایدی دانسته شد . از سوی دیگر ، کسی باید می بود که در هنگام روی دادن کشمکش ها و ناسازگاری هایشان با یکدیگر ، میان آنها داوری کند . همچنین ، پدافند (دفاع) در برابر بیگانگان نیز کاری بایدی (ضروری) بود . این سه کار بزرگ ، انگیزهء آن شد که "فرپیشهء" (مقام) پادشاهی پدید آید . مردم ، خود پادشاه را بر میگزیدند ، و اگر او نمی توانست این سه کار را بخوبی انجام دهد ، او را برکنار، و کس دیگری را بجای او می نشاندند. همچنین اگر پادشاهی کار خود را بخوبی انجام می داد ، از او می خواستند که راه و روش پادشاهی را به فرزندش آموزش دهد ، تا پس از او بر تخت پادشاهی بنشیند . در بارهء شیوهء فراهم کردن هزینه های "همایه داری" نیز باید بگویم که مردم ، با پرداخت بخشی از کارآوردهایشان به پادشاه ، این هزینه را می پرداختند .

2-2 سازوکار فرآوری (روابط تولید)
در هنگامهء مردمگرائی ، بمانند هنگامهء برابری گرائی ، مردم در به انجام رساندن کارهای "سودآورانهء" (اقتصادی) و همایه ای (اجتمائی) خود ، به همیاری (تعاون) روی می آوردند ؛ با اینچگونی (با اینحال) در هنگامهء مردمگرائی ، ناسازگار با (برخلاف) هنگامهء برابری گرائی ، هرکس باندازهء توانش کار می کرد ، ولی باندازهء کاری که کرده بود از کارآورد (محصول کار) رسه (سهم) می برد. ولی باید دانست که در مردمگرائی ، همه همایوندها (اعضای جامعه) خویشفرما بودند ؛ بدین "مینو" (معنی) که همه ، هم دارای سرمایه بودند ، وهم خود کار می کردند . بواژگانی دیگر (بعبارت دیگر) در این هنگامه ، کسی را نمی شد یافت که مانند کارگران و کارمندان امروزه روز ، از راه فروش نیروی کار خود ، درآمد بدست آورد .


3-هنگامهء بهره کشی گرائی (330 پ.م. – امروز)

1-3 شیوهء همایه گردانی (ادارهء جامعه)
در این هنگامه ، که پس از تازش اسکندر مقدونی پلید به قلمروی بسیار بسیار بزرگ ایران هخامنشی پدید آمد ، و تا امروز پایدار نگه داشته شده است ؛ شاهنشاهان ، پادشاهان ، سرگزینامردمی ها (رئیس جمهورها) ، ونیز نهادهای دادگری (قضائیه) و قانونگزاری ، برونانه (در واقع) پیشکاران گروه بهره کشان بوده اند ؛ و دستورات ایشان را تا به امروز فرمانبرداری کرده اند ؛ چون گرچه تا پیش از این ، مردم همه خویشفرما بوده اند ، ولی در این هنگامه آنها چیزی جز "برده" ، " زمینبسته برده" (رعیت) ، و یا "مزد بگیر" نبوده اند.

2-3 سازوکار فرآوری (روابط تولید)
در هنگامهء بهره کشی گرائی ، دارایش (مالکیت) افزارهای فرآوری (وسایل تولید) در دست شمار بسیار بسیار بسیار اندک بهره کشان بوده است ؛ و پخش (توزیع) کارآوردها (محصولات کار) بسیار بسیار نادادورانه (ناعادلانه) انجام گرفته است .

زیرنویس:
{1} در هر یک از هنگامه های مردمگرائی و بهره کشی گرائی ، "ناپیروش هائی" (استثنا هائی) را میتوان دید. به سرنام نمونه (بعنوان مثال) در هنگامهء برده دار سالاری ، دو شاهیخاندان (سلسلهء) "اشکانیان" و "ساسانیان" ، که پس از بیرون رانده شدن مقدونیه ای ها و سلوکیان به روی کار آمده بودند ، توانستند مردمگرائی را دوباره برپا کنند.