انواع رقص کوردی
انواع رقص کوردی
دیلان، چهپی، سیپییی، گهریان و غیره...
* چهپی یا چوپی رقص ساده و دستهجمعی نسبتاً آرامی است که در ابتدای مراسم رقص از آن استفاده میشود.
* در برخی رقصها مانند رقص گهریان که رقص بسیار سریعی است یکی از رقصندگان روبروی صف میایستد و با دو دستمال بلند در دست به رقص ادامه میدهد که به این حالت «دودستماله» میگویند.
* سێپێێی (یا سپیی) نیز رقص نسبتاً تندی است که منشأ آن مناطق موکریان مانند مهاباد و پیرامون آن بودهاست.
* دیلان رقصی گروهی است که یک در میان پسر و دختر دست همدیگر را میگیرند.
رقص کوردی در زمان های قبل از اسلام ذکری بود برای خداوند وهمچنین در اکثر مواقع آنرا در مقابل معبد آناهیتا و برای باز گو کردن وقایع جنگهایشان به نمایش می گذاشتند.
رقصهای محلی با موسیقی كوردی پیوندی ابدی داشته و معمولاً زنان و مردان عشایر در مراسم شادی به دور از ابتذال دایره وار دست یكدیگر را گرفته به پایكوبی میپردازند، در اصطلاح محلی این حالت را گنم و جو (یعنی گندم و جو) مینامند (در برخى از مناطق كوردستان به آن رَشبَلك میگویند).
• در این رقصها معمولاً یك نفر كه حركات رقص را بهتر از دیگران میشناسد نقش رهبری گروه رقصندگان را به عهده گرفته و در ابتدای صف رقصندگان میایستد و با تكان دادن دستمالی كه در دست راست دارد ریتمها را به گروه منتقل كرده و در ایجاد هماهنگی لازم آنان را یاری میدهد. این فرد كه سر چوپی كش نامیده میشود با تكان دادن ماهرانه دستمال و ایجاد صدا بر هیجان رقصندگان میافزاید.
تقسیمبندی رقصهای كوردی
رقصهای محلی كوردی را به دو دسته میتوان تقسیم نمود:
۱- رقصهای مذهبی
۲- رقصهای محلی كوردی (عشیرهای)
الف - رقصهای مذهبی:
منظور از این رقصها، حركات پر شور در آوایش میباشد كه به سماع معروف بوده و در تكایا اجرا میشود در این نوع رقص دراویش در عالم بیخودی حركات سر و گردن خود را موسیقی ریتمیك هماهنگ كرده اصطلاحاً در وجد به سماع میپردازند. که در قسمتهای بالا توضیح داده شد.
دیلان، چهپی، سیپییی، گهریان و غیره...
* چهپی یا چوپی رقص ساده و دستهجمعی نسبتاً آرامی است که در ابتدای مراسم رقص از آن استفاده میشود.
* در برخی رقصها مانند رقص گهریان که رقص بسیار سریعی است یکی از رقصندگان روبروی صف میایستد و با دو دستمال بلند در دست به رقص ادامه میدهد که به این حالت «دودستماله» میگویند.
* سێپێێی (یا سپیی) نیز رقص نسبتاً تندی است که منشأ آن مناطق موکریان مانند مهاباد و پیرامون آن بودهاست.
* دیلان رقصی گروهی است که یک در میان پسر و دختر دست همدیگر را میگیرند.
رقص کوردی در زمان های قبل از اسلام ذکری بود برای خداوند وهمچنین در اکثر مواقع آنرا در مقابل معبد آناهیتا و برای باز گو کردن وقایع جنگهایشان به نمایش می گذاشتند.
رقصهای محلی با موسیقی كوردی پیوندی ابدی داشته و معمولاً زنان و مردان عشایر در مراسم شادی به دور از ابتذال دایره وار دست یكدیگر را گرفته به پایكوبی میپردازند، در اصطلاح محلی این حالت را گنم و جو (یعنی گندم و جو) مینامند (در برخى از مناطق كوردستان به آن رَشبَلك میگویند).
• در این رقصها معمولاً یك نفر كه حركات رقص را بهتر از دیگران میشناسد نقش رهبری گروه رقصندگان را به عهده گرفته و در ابتدای صف رقصندگان میایستد و با تكان دادن دستمالی كه در دست راست دارد ریتمها را به گروه منتقل كرده و در ایجاد هماهنگی لازم آنان را یاری میدهد. این فرد كه سر چوپی كش نامیده میشود با تكان دادن ماهرانه دستمال و ایجاد صدا بر هیجان رقصندگان میافزاید.
تقسیمبندی رقصهای كوردی
رقصهای محلی كوردی را به دو دسته میتوان تقسیم نمود:
۱- رقصهای مذهبی
۲- رقصهای محلی كوردی (عشیرهای)
الف - رقصهای مذهبی:
منظور از این رقصها، حركات پر شور در آوایش میباشد كه به سماع معروف بوده و در تكایا اجرا میشود در این نوع رقص دراویش در عالم بیخودی حركات سر و گردن خود را موسیقی ریتمیك هماهنگ كرده اصطلاحاً در وجد به سماع میپردازند. که در قسمتهای بالا توضیح داده شد.
۳.۱k
۲۹ دی ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.