برا فش ه

براے ڪـفشـے ڪـه
همیشه پایت را مـے زند
فرقـے نمـے ڪـند
تو راهت را درست رفته باشــے یا اشتبــاه.
هر مسیــرے را با او
هم قــدم شـ وے
باز هم دست آخــر
به تــاول هاے پایت مــے رسـے

آدم هــا هم به ڪ فش ها
بــے شبــاهت نیستنــد
ڪـفش ے ڪـه همیشه
پایت را مــے زنـد
آدمــے ڪـه همیشـه آزارت مے دهد
هیـچ وقت نخواهد فهمیــد
تـو چـه دردے را تحمل ڪـردے
تـا بـا او همقــدم بـاشــے.