آرامگاهکوروشبزرگپاسخبهایران ستیزان

#آرامگاه_کوروش_بزرگ‌_پاسخ‌_به_ایران‌_ ستیزان
#وطن# وطن فروش
مروری بر نام آرامگاه کوروش در دوران پس از اسلام

آرامگاه کوروش در دشت پاسارگاد (دشت مرغاب) در طول تاریخ همواره مورد توجه قرار داشته است و پیش از مشخص شدن هویت واقعی این بنا تصورات و دیدگاه‌های گوناگونی پیرامون آن وجود داشته است، شایسته است برای درک واقعی هویت آرامگاه کوروش به این تصورات بومی توجه کنیم.
در دوران پس از اسلام مورخین اسلامی کمتر به آرامگاه پاسارگاد پرداخته‌اند به طوری که اشاره به آرامگاه کوروش در این منابع مختصر و محدود است. نخستین مورخ ایرانی مسلمان که به آرامگاه پاسارگاد اشاره کرده «ابن بلخی» است، که در حدود 498 تا 511 هجری قمری کتاب ارزشمند فارسنامه را نگاشته است (دایره المعارف بزرگ اسلامی، 1367: ص 135).
ابن بلخی در کتاب «فارس نامه» شرح آرامگاه کوروش را چنین بیان می‌کند:

مرغزار کالان نزدیکی گور مادر سلیمان است طول آن چهار فرسنگ، اما عرض ندارد مگر اندکی و گور مادر سلیمان از سنگ کرده‌اند. خانه چهار سو هیچکس در آن خانه نتوان نگریدن کی گویند کی طلسمی ساخته‌اند کی هرکی در آن خانه نگرد کور شود اما کسی را ندیده‌ام کی این آزمایش کند (ابن بلخی، 1385: صص154-155).

پس از ابن بلخی، «حمد الله موستوفی» صاحب کتاب «نزهةالقلوب» در حدود سال 740 هجری قمری از این آرامگاه یاد کرده است اما تشابه بسیار نوشته‌های او با توضیحات ابن بلخی نشان می‌دهد که احتمالا از روی کتاب «فارس نامه» نگاشته شده باشد (موستوفی، بی تا: ص163) او این مکان را متعلق به مادر حضرت سلیمان (ع) می‌دانست (صداقت کیش، 1380: ص67).
حاج میرزا حسن حسینی فسائی در کتاب ارزشمند «فارسنامه ناصری» این بنا را به نام «مشهد ام نبی» یاد کرده است (حسینی فسائی، 1367: ص 1558 و ص 1560).

#ما_ایرانی_هستیم#ایران#ایرانی#ایرانیان#ایران_باستان#هخامنشیان#کورش_بزرگ#کورش_کبیر#پاسارگاد#شیراز#فارس