بر قلبمـ بڪوب

بر قلبمـ بڪوب
چونانـ رعد ڪهـ می‌ڪوبد پرشتابـ
بر تن ِِ سخت ِِ صخره‌ای متروڪ
تا رد ِِ انگشت‌هایش بماند بهـ یادگار بر تن ِِ زخمی ِِ سنگ

بڪوب
تا فراموشمـ نشود زندگی گر چهـ مهربانـ نبود با من
اما تو گاه نگاهت می‌گذرد از شانه‌های خسته‌امـ

مهربانی‌ات
گاه گرمـ می‌دارد نگاه ِِ دلمرده‌امـ
و نسیمـ ِِ نگاه ِِ تو گاه می‌بوسدمـ

بڪوب بر تن امـ بهـ بهانه‌ای ڪوچڪ
تا فراموشمـ نشود
او ڪهـ می‌رود تمامـ ِِ شعر ِِ جهانـ را با خود می‌بَرد

تو ڪهـ می‌مانی مرثیه‌ای جاودانـ بساز ༉


#نقش‌ونگارِجان‌شوᥫ᭡