سخت است

سخت است
ببینی ولی دم نزنی
بر لب آب بنشینی
ولی لب نزنی
دست و پا و لب و چشمان تو را قفل زده
وتو جز شکر به درگاه خدا دم نزنی
چند روزیست گلویم پربغض،
دو چشمم خون بار
بخدا سخت است
که ببینی
ولی دم نزنی
بگذار بگویم که غم من چیست
بگذار بگویم
شاید شکند بغض گلو
دختر
مادر
کار
کارگاه
حقوق
تحصیل،ترک تحصیل بگویم بهتر است
طعنه های دختر همسایه
شوهری تحمیلی
بیکار
جهیزیه ی ناقص
چشم های حیض پسرانی نامرد
دست خالی
دست خالی پدر
طعنه های مادر شوهر
و سکوت خجل مادر من
بگذریم.......
و دگر سو دختر همسایه
که ز حق پدرم
وزحق مردمانی دیگر
پدرش شکر خدا
ثروت خوبی داشت
دخترش دختر بود
غرق احساس
مغرور
فکر و ذکر دختر
انتخاب رنگ لاک و،آرایش فردا بود
نه بفکر کار است، نه بفکر پول و
نه بفکر تحصیل
نه بفکر طعنه و زخم زبان

پدرم میگوید
که بخور نان حلال
گرچه اندک باشد
و بگو شکر خدا

ای خدا
من به تو میگویم
کار،طعنه،سختی
بروجود نازک زن
آیا نیست حرام؟
حرف آخر ای خدا
کاش سفره ی خالی ما
مثل سفره های رنگین دگران
یک شبی پر میشد ز طعام
از رزق حلال یا زبانم لال از رزق حرام
تا دگر هق هق مادر نرسد بر گوشم
تا دگر هیچ نگوید مادر شوهر

تا دگر پیش چشم دختر
نشکند هیبت یک زیبا مرد....