حرمت نگه می دارم

حرمت نگه می دارم ،
اگر نه باید تو را ,
عاشقانه های تو را ،
خاطرات تو را ،
می بستم به بد و بیراه . . . .
باید اصالت تو رامی بستم ،
به نانجیب ترین حرف هایِ رایجِ کوچه و خیابان . . .
فحشِ آدم و عالم را می کشیدم به عشقِ بی صاحبت ، . . .
روزهای بی پدر مادرِ تنهایی ،
شب های لا مروت بی خوابی . . . .
غروب های نحسی که صدای اذان بلند می شود ،
صدای نفرین های مادرم بلند می شود . . . .
سایه ی نبودنت قد می کشد ،
و من تلخ ترین بغض دنیا را تا ته حیاط می کشم . . . .
تا آبرویت را پیش هر کسی نریزم . . . .
خدا ا ا ا ا ا ا یِ من . . . .!!!!
با این همه بدی ،
چقدر هنوز دوستش دارم . . . .