تاریخ خیزش های ایرانیان -4 ::::::::::
تاریخ خیزش های ایرانیان -4 ::::::::::
::::: نبردهای پیروزمندانهء قهرمانان دیلمی : اسپوار(اسفار) شیرویه پور، مردآویج ، و خاندان بویه ، با عرب های مرزدر (متجاوز)::::
1- نبرد پیروزمندانهء شیرمرد تاریخ ایران ، "اسپوار (اسفار) شیرویه پور دیلمی (گشنسپی)" ::::::::
اسپوار(اسفار) شیرویه پور{1} ، این دلاورمرد بزرگ تاریخ ایران که از تبار ساسانیان بود (1) ، برای آزاد سازی خاک ایران از چنگ بنی عباس و بازیابی فرهنگ ایرانی و بویژه فرهنگ ساسانیان ، از سال 911 زادروزی (میلادی) نبرد خود با سامانیان (همپیمان بنی عباسیان) زورگیرندهء (غاصب) گیلان و مازندران را آغاز کرد ، و بدانگونه پیشروی کرد که توانست در سال 913 زادروزی همهء گیلان و مازندران را از چنگ آنها درآورده و به زیر فرمان خود درآورد . چون در نبرد با سامانیان ، آسیب های جانی و جنگ افزاری فراوانی برای سپاه "اسفار" پیش آمده بود ، او پس از این پیروزی بزرگ ، بازسازی سپاه خود را آغاز کرد ؛ ولی در سال 914 ، در "پیراچگونی ای" (شرایطی) که هنوز کار بازسازی سپاه ، پیشرفتی نکرده بود ؛ "عرب های زیدی مذهب" که پنهان شده بودند ، به سپاه "خسته" ، "کم شمار شده" ، و "بی جنگ افزار شدهء" "اسپوار(اسفار)" تاختند و او را شکست دادند ، و در سراسر گیلان و مازندران ، فرمانروائی خود را برپا کردند .
در سال 916 زادروزی ، "اسپوار(اسفار)" در پاتک (ضد حملهء) این تازش "عرب های زیدی مذهب" ، به آنها تاخت و توانست آنها را شکست دهد و تا سال 917 ، فرمانروائی خود بر گیلان و مازندران را بازیابی کند ؛ ولی در این سال ، "عرب های زیدی مذهب" سپاه "اسپوار (اسفار)" را بار دیگر شکست دادند ، و توانستند تا سال 923 ، بر گیلان و مازندران فرمانروائی کنند .
در سال 923 زادروزی (میلادی) ، "اسپوار(اسفار) شیرویه پور دیلمی" ، این دلیرمرد تاریخ ایران ، برای بار دوم به "عرب های زیدی مذهب" تاخت و اینبار توانست برای همیشه ، آنها را از خاک پاک ایران بیرون براند . یک سال پس از بدست آمدن این پیروزی بزرگ (سال 924 زادروزی) ، "اسپوار (اسفار)" برای بازپسگیری دیگر سرزمین های زورگیری شدهء (غصب شدهء) ایران ، به سامانیان تاخت و توانست سرزمینهای "گرگان" ، "دامغان" ، "سمنان" ، "ورامین" ، "گرمسار" ، "ری" ، "قزوین" ، "اهر" ، و "زنجان" را آزاد کند و به قلمروی خود بیافزاید (1). در این تازش ، یکی دیگر از قهرمانان ایران ، که "مردآویج زیارپور دیلمی" نام داشت ، یکی از سپهبدان ارتش "اسپوار(اسفار) شیرویه پوردیلمی" بود (1). "اسپوار(اسفار)" ، پس از بدست آوردن این پیروزی بزرگ ، بمانند رادمان پور ماهک (یعقوب لیث) ، به بازسازی و گسترش دادن فرهنگ ایرانی در قلمروی خود و بویژه در شهرهای "بالایادشده" (فوق الذکر) پرداخت ؛ چون گرچه عرب ها برای گسترش دادن فرهنگ خود در گیلان و مازندران "درخورگاهی" (فرصتی) را نیافته بودند ، ولی باید دانست که تا این هنگام ، از چیرگی فرهنگی و راهبردی (سیاسی) عرب ها مرزدر (متجاوز) بر شهرهای "بالایادشده" (فوق الذکر) ، و دیگر شهرها و روستاهای ایران ، نزدیک به سیصد سال گذشته بود . در پایان این نوشتهء خود ، باید بگویم که گرچه فرمانروائی این قهرمان تاریخ ایران ، نتوانست از سال 928 زادروزی (میلادی) فراتر رود ، ولی باید دانست که در این سال ، "مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" بهترین سپهبد "اسپوار(اسفار)" ، پیگیری راه او را آغاز کرد (1).
2- نبرد پیروزمندانهء دیگر شیرمرد تاریخ ایران ، "مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" ::::::
"مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" ، پس از اینکه در سال 928 زادروزی (میلادی) جانشین "اسپوار(اسفار) شیرویه پور دیلمی (گشنسپی)" گردید (1)، برنامهء او برای گسترش دادن ارتش را پیگیری کرد ، چون او نیز بمانند "اسپوار(اسفار)" خواستار بازپسگیری همهء ایران از بنی عباسیان و بازیابی فرهنگ ایرانی و بویژه فرهنگ ساسانیان بود . "مردآویج" که برای گسترش دادن ارتش خود ، دلیرمردان دیلمی را به یاری می گرفت ، سه جوان دیلمی بنام های "علی" (عمادالدوله)(2){2} ، "حسن" (رکن الدوله)(3){2} ، و "احمد" (معزالدوله)(4){2}، پسران یک ماهیگیر دیلمی بنام "بویه" را در ارتش خود ، بکار سپهبدی گمارد . گرچه نامهای ایرانی این سه پهلوان دیلمی در دست نیست ، ولی من "باورمندم" (مطمئن هستم) که همهء دیلمیان و از آن میان این سه پهلوان ، بمانند "مردآویج" و "اسپوار (اسفار)" ، نامهائی ایرانی داشته اند .
"مردآویج" با فرا رسیدن سال 929 ، لشگرکشی خود برای بازپسگیری "همدان" ، "اصفهان" و "شیراز" را آغاز کرد ؛ و سرانجام توانست در سال 934 زادروزی ، پس از پنج سال نبرد ، و با قهرمانی های پسران "بویه" ، سپاه ترک نژاد خلیفهء عباسی بفرماندهی سپهبدی ترک بنام "یاقوت" را شکست دهد ، و شهر های "بالایادشده
::::: نبردهای پیروزمندانهء قهرمانان دیلمی : اسپوار(اسفار) شیرویه پور، مردآویج ، و خاندان بویه ، با عرب های مرزدر (متجاوز)::::
1- نبرد پیروزمندانهء شیرمرد تاریخ ایران ، "اسپوار (اسفار) شیرویه پور دیلمی (گشنسپی)" ::::::::
اسپوار(اسفار) شیرویه پور{1} ، این دلاورمرد بزرگ تاریخ ایران که از تبار ساسانیان بود (1) ، برای آزاد سازی خاک ایران از چنگ بنی عباس و بازیابی فرهنگ ایرانی و بویژه فرهنگ ساسانیان ، از سال 911 زادروزی (میلادی) نبرد خود با سامانیان (همپیمان بنی عباسیان) زورگیرندهء (غاصب) گیلان و مازندران را آغاز کرد ، و بدانگونه پیشروی کرد که توانست در سال 913 زادروزی همهء گیلان و مازندران را از چنگ آنها درآورده و به زیر فرمان خود درآورد . چون در نبرد با سامانیان ، آسیب های جانی و جنگ افزاری فراوانی برای سپاه "اسفار" پیش آمده بود ، او پس از این پیروزی بزرگ ، بازسازی سپاه خود را آغاز کرد ؛ ولی در سال 914 ، در "پیراچگونی ای" (شرایطی) که هنوز کار بازسازی سپاه ، پیشرفتی نکرده بود ؛ "عرب های زیدی مذهب" که پنهان شده بودند ، به سپاه "خسته" ، "کم شمار شده" ، و "بی جنگ افزار شدهء" "اسپوار(اسفار)" تاختند و او را شکست دادند ، و در سراسر گیلان و مازندران ، فرمانروائی خود را برپا کردند .
در سال 916 زادروزی ، "اسپوار(اسفار)" در پاتک (ضد حملهء) این تازش "عرب های زیدی مذهب" ، به آنها تاخت و توانست آنها را شکست دهد و تا سال 917 ، فرمانروائی خود بر گیلان و مازندران را بازیابی کند ؛ ولی در این سال ، "عرب های زیدی مذهب" سپاه "اسپوار (اسفار)" را بار دیگر شکست دادند ، و توانستند تا سال 923 ، بر گیلان و مازندران فرمانروائی کنند .
در سال 923 زادروزی (میلادی) ، "اسپوار(اسفار) شیرویه پور دیلمی" ، این دلیرمرد تاریخ ایران ، برای بار دوم به "عرب های زیدی مذهب" تاخت و اینبار توانست برای همیشه ، آنها را از خاک پاک ایران بیرون براند . یک سال پس از بدست آمدن این پیروزی بزرگ (سال 924 زادروزی) ، "اسپوار (اسفار)" برای بازپسگیری دیگر سرزمین های زورگیری شدهء (غصب شدهء) ایران ، به سامانیان تاخت و توانست سرزمینهای "گرگان" ، "دامغان" ، "سمنان" ، "ورامین" ، "گرمسار" ، "ری" ، "قزوین" ، "اهر" ، و "زنجان" را آزاد کند و به قلمروی خود بیافزاید (1). در این تازش ، یکی دیگر از قهرمانان ایران ، که "مردآویج زیارپور دیلمی" نام داشت ، یکی از سپهبدان ارتش "اسپوار(اسفار) شیرویه پوردیلمی" بود (1). "اسپوار(اسفار)" ، پس از بدست آوردن این پیروزی بزرگ ، بمانند رادمان پور ماهک (یعقوب لیث) ، به بازسازی و گسترش دادن فرهنگ ایرانی در قلمروی خود و بویژه در شهرهای "بالایادشده" (فوق الذکر) پرداخت ؛ چون گرچه عرب ها برای گسترش دادن فرهنگ خود در گیلان و مازندران "درخورگاهی" (فرصتی) را نیافته بودند ، ولی باید دانست که تا این هنگام ، از چیرگی فرهنگی و راهبردی (سیاسی) عرب ها مرزدر (متجاوز) بر شهرهای "بالایادشده" (فوق الذکر) ، و دیگر شهرها و روستاهای ایران ، نزدیک به سیصد سال گذشته بود . در پایان این نوشتهء خود ، باید بگویم که گرچه فرمانروائی این قهرمان تاریخ ایران ، نتوانست از سال 928 زادروزی (میلادی) فراتر رود ، ولی باید دانست که در این سال ، "مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" بهترین سپهبد "اسپوار(اسفار)" ، پیگیری راه او را آغاز کرد (1).
2- نبرد پیروزمندانهء دیگر شیرمرد تاریخ ایران ، "مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" ::::::
"مردآویج زیارپور دیلمی (گشنسپی)" ، پس از اینکه در سال 928 زادروزی (میلادی) جانشین "اسپوار(اسفار) شیرویه پور دیلمی (گشنسپی)" گردید (1)، برنامهء او برای گسترش دادن ارتش را پیگیری کرد ، چون او نیز بمانند "اسپوار(اسفار)" خواستار بازپسگیری همهء ایران از بنی عباسیان و بازیابی فرهنگ ایرانی و بویژه فرهنگ ساسانیان بود . "مردآویج" که برای گسترش دادن ارتش خود ، دلیرمردان دیلمی را به یاری می گرفت ، سه جوان دیلمی بنام های "علی" (عمادالدوله)(2){2} ، "حسن" (رکن الدوله)(3){2} ، و "احمد" (معزالدوله)(4){2}، پسران یک ماهیگیر دیلمی بنام "بویه" را در ارتش خود ، بکار سپهبدی گمارد . گرچه نامهای ایرانی این سه پهلوان دیلمی در دست نیست ، ولی من "باورمندم" (مطمئن هستم) که همهء دیلمیان و از آن میان این سه پهلوان ، بمانند "مردآویج" و "اسپوار (اسفار)" ، نامهائی ایرانی داشته اند .
"مردآویج" با فرا رسیدن سال 929 ، لشگرکشی خود برای بازپسگیری "همدان" ، "اصفهان" و "شیراز" را آغاز کرد ؛ و سرانجام توانست در سال 934 زادروزی ، پس از پنج سال نبرد ، و با قهرمانی های پسران "بویه" ، سپاه ترک نژاد خلیفهء عباسی بفرماندهی سپهبدی ترک بنام "یاقوت" را شکست دهد ، و شهر های "بالایادشده
۳.۰k
۲۰ بهمن ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.