✅بررسی باستان شناختی و مردم شناختی از نوروز و نوروز لری
✅بررسی باستان شناختی و مردم شناختی از نوروز و نوروز لری
به عقیده ی ﺁﺭﺗﻮﺭ ﮐﺮﯾﺴﺘﻦﺳﻦ، ﺍﯾﻦ ﺟﺸﻦ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺟﺸﻨﯽ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۲ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻩ ﺍﺳﺎﮔﯿﻼﯼ ﻣﺮﺩﻭﮎ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ …
نشریه فرهنگی و اجتماعی لور، حسین عیسوند اسدی: واژه نوروز ازپارسی میانه Nwklwc است که برگرفته از زبان اوستایی بوده برخی مورخان معادل اوستایی آن را. Navaka raocah حدس می زنند .
نوروز اولین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با اول فروردین ماه است که از دیر باز ایرانیان به همراه سایر ملل همسایه آن را نیک شمرده و جشن می گرفتند، در این روز مردمان با الهام از رستاخیز طبیعت و نوشدن طبیعت سعی می کردند باپوشیدن بهترین و تازه ترین لباس ها رستاخیزی به ظاهرخویش دهند و بارفتن به دیدن بزرگ ترها وکنارگذاشتن کینه ها وقهرها درون خویش رانیز دراین رستاخیز سهیم کنند و درکل می توان گفت نوروز یک رستاخیز تمام عیار است که آدمیان با الهام ازطبیعت ظاهر و درون خویش را تازه می کردند و از گه باستان تا اکنون نوروز را نیک شمرده و ارج می نهاد و می گذارند گرچه در طول زمان و دوره های مختلف شکل برگذاری این جشن تغیراتی باشکل امروزی داشته است اما شالوده اصلی نوروز یعنی نو شدن ظاهر و درون و نیک شمردن این روز بوده که دارای اهمیت بوده و هست
خاستگاه نوروز
درباره اینکه نخستین بار نوروز درکدامین فرهنگ وسرزمین خاستگاه داشته نظرات متفاوت است. برخی بر این باورند که نوروز یک فرهنگ از تمدن باستانی بابل است واین جشن نخستین بار درسرزمین بابل بنا نهاده شده است.
به عقیده ی ﺁﺭﺗﻮﺭ ﮐﺮﯾﺴﺘﻦﺳﻦ، ﺍﯾﻦ ﺟﺸﻦ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺟﺸﻨﯽ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۲ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ
ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻩ ﺍﺳﺎﮔﯿﻼﯼ ﻣﺮﺩﻭﮎ (ﺧﺪﺍﯼ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﻭ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺑﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺣﻤﻮﺭﺍﺑﯽ ) ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﮔﻤﻮﮎ (ﺟﺸﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﺳﺎﻝ) ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ.
برخی نیز نوروز را به جمشید پادشاه کیانی نسبت می دهند.اشعار حکیم طوس درباب نوروز جمشید «چو خورشید تابان میان هوانشسته بر او شاه فرمانروا جهان انجمن شد بر تخت اوشگفتی فرو مانده از بخت او به جمشید بر گوهر افشاندندمران روز را “روز نو” خواندند».
اما از برخی مکتبات و آثار باستانی به دست آمده می توان چنین نتیجه گرفت که نوروز قبل از جمشید هم در ایران عظیم و عزیز شمرده می شده است.
برای مثال ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه چنین آورده است: آن روز ٬روزتازه ای بودجمشیدعید گرفت گرچه پیش ازآن هم نوروز بزرگ ومعظم بود» وﺯﻧﺪﻩﯾﺎﺩ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺸﻦ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ .
در تخت جمشید سنگ نگاره ای هست که گویا نماد نوروز هست. دراین سنگ نگاره که مفهوم آن عتدال بهاری است شیروگاو درحال مبارزه هستن و در این روز قدرت آنان برابراست چون شیر نماد خورشید و گاو نماد زمین بوده است، برسی خدایان مقدس و باورهای عیلامیان باستان که قبل از هخامنشیان بر فلات ایران (مخصوصا کوهستان های زاگرس ودشت های اطراف آن) حکم رانی می کردن بر ما روشن می سازد که شیر به عنوان نماد خورشید و گاو نگه دارند زمین بعنوان یک فرهنگ ازساکنان هلتمتی باستان بوده است.
telegram.me/SirosLor
هلتمتیان قدیمی ترین مردمی بودن که شیر رانماد قدرت واقتدارآسمان (خورشید) و گاو را نماد کوهستان٬ زایش و برکت یا نمادزمین می دانستن اولین نماد شیر در عیلام باستان مربوط به ۴۰۰۰ سال ق.م است که مهری است به قطر۳.۶میلی متر وارتفاع ۱.۴میلی متر که درآن نقش شیروگاو درحال نبرد نمایان است.
به عقیده ی ﺁﺭﺗﻮﺭ ﮐﺮﯾﺴﺘﻦﺳﻦ، ﺍﯾﻦ ﺟﺸﻦ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺟﺸﻨﯽ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۲ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻩ ﺍﺳﺎﮔﯿﻼﯼ ﻣﺮﺩﻭﮎ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ …
نشریه فرهنگی و اجتماعی لور، حسین عیسوند اسدی: واژه نوروز ازپارسی میانه Nwklwc است که برگرفته از زبان اوستایی بوده برخی مورخان معادل اوستایی آن را. Navaka raocah حدس می زنند .
نوروز اولین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با اول فروردین ماه است که از دیر باز ایرانیان به همراه سایر ملل همسایه آن را نیک شمرده و جشن می گرفتند، در این روز مردمان با الهام از رستاخیز طبیعت و نوشدن طبیعت سعی می کردند باپوشیدن بهترین و تازه ترین لباس ها رستاخیزی به ظاهرخویش دهند و بارفتن به دیدن بزرگ ترها وکنارگذاشتن کینه ها وقهرها درون خویش رانیز دراین رستاخیز سهیم کنند و درکل می توان گفت نوروز یک رستاخیز تمام عیار است که آدمیان با الهام ازطبیعت ظاهر و درون خویش را تازه می کردند و از گه باستان تا اکنون نوروز را نیک شمرده و ارج می نهاد و می گذارند گرچه در طول زمان و دوره های مختلف شکل برگذاری این جشن تغیراتی باشکل امروزی داشته است اما شالوده اصلی نوروز یعنی نو شدن ظاهر و درون و نیک شمردن این روز بوده که دارای اهمیت بوده و هست
خاستگاه نوروز
درباره اینکه نخستین بار نوروز درکدامین فرهنگ وسرزمین خاستگاه داشته نظرات متفاوت است. برخی بر این باورند که نوروز یک فرهنگ از تمدن باستانی بابل است واین جشن نخستین بار درسرزمین بابل بنا نهاده شده است.
به عقیده ی ﺁﺭﺗﻮﺭ ﮐﺮﯾﺴﺘﻦﺳﻦ، ﺍﯾﻦ ﺟﺸﻦ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺟﺸﻨﯽ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۲ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ
ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻩ ﺍﺳﺎﮔﯿﻼﯼ ﻣﺮﺩﻭﮎ (ﺧﺪﺍﯼ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﻭ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺑﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺣﻤﻮﺭﺍﺑﯽ ) ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﮔﻤﻮﮎ (ﺟﺸﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﺳﺎﻝ) ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ.
برخی نیز نوروز را به جمشید پادشاه کیانی نسبت می دهند.اشعار حکیم طوس درباب نوروز جمشید «چو خورشید تابان میان هوانشسته بر او شاه فرمانروا جهان انجمن شد بر تخت اوشگفتی فرو مانده از بخت او به جمشید بر گوهر افشاندندمران روز را “روز نو” خواندند».
اما از برخی مکتبات و آثار باستانی به دست آمده می توان چنین نتیجه گرفت که نوروز قبل از جمشید هم در ایران عظیم و عزیز شمرده می شده است.
برای مثال ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه چنین آورده است: آن روز ٬روزتازه ای بودجمشیدعید گرفت گرچه پیش ازآن هم نوروز بزرگ ومعظم بود» وﺯﻧﺪﻩﯾﺎﺩ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺸﻦ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ .
در تخت جمشید سنگ نگاره ای هست که گویا نماد نوروز هست. دراین سنگ نگاره که مفهوم آن عتدال بهاری است شیروگاو درحال مبارزه هستن و در این روز قدرت آنان برابراست چون شیر نماد خورشید و گاو نماد زمین بوده است، برسی خدایان مقدس و باورهای عیلامیان باستان که قبل از هخامنشیان بر فلات ایران (مخصوصا کوهستان های زاگرس ودشت های اطراف آن) حکم رانی می کردن بر ما روشن می سازد که شیر به عنوان نماد خورشید و گاو نگه دارند زمین بعنوان یک فرهنگ ازساکنان هلتمتی باستان بوده است.
telegram.me/SirosLor
هلتمتیان قدیمی ترین مردمی بودن که شیر رانماد قدرت واقتدارآسمان (خورشید) و گاو را نماد کوهستان٬ زایش و برکت یا نمادزمین می دانستن اولین نماد شیر در عیلام باستان مربوط به ۴۰۰۰ سال ق.م است که مهری است به قطر۳.۶میلی متر وارتفاع ۱.۴میلی متر که درآن نقش شیروگاو درحال نبرد نمایان است.
۴.۷k
۲۸ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.