سيستم هاي ترمز در ابتدا به صورت كاملاً مكانيكي طراحي و تو
سيستم‌هاي ترمز در ابتدا به صورت كاملاً مكانيكي طراحي و توليد مي‌شدند كه در آن‌ها نيروي ترمز وارده ازطرف راننده به صورت مساوي بين چرخ‌هاي خودرو تقسيم مي‌شد.
شرايطي كه به صورت غير قابل پيش بيني در هنگام حركت خودرو به وجود مي‌آيد باعث پديد آمدن ايده‌تقسيم نيروي ترمز بين چرخ‌هاي اتومبيل است
حالت اول
هر چرخ ميزاني از وزن خودرو را متحمل مي‌شود كه با توجه به چگونگي طراحي خودرو و شرايط حركتي خودرو متفاوت است.
براي نمونه اگر تقسيم وزن خودرو 60/40 باشد 60 درصد وزن خودرو در حالي كه خودرو ثابت است يا حركت با سرعت ثابت دارد بر روي چرخ‌هاي جلو خواهد بود و مابقي آن بر روي چرخ‌هاي عقب. حال تصور نماييد كه اين خودرو در حال حركت در مسيري مستقيم و شرايط جاده‌اي خشك و مناسب است و خودرو باري را نيز حمل نمي‌كند.
اگر راننده خودرو اقدام به ترمزگيري نمايد، در اين شرايط به علت سرعت اوليه خودرو قبل از ترمزگيري، مقداري از وزن خودرو به جلو منتقل مي‌شود.
پس چرخ‌هاي جلوي خودرو كه وزن بيشتري را در شرايط معمول حمل مي كردند مقداري وزن اضافه را نيز بايد متحمل شوند.
با در نظر گرفتن مثال بالا اين فكر به ذهن مي‌رسد كه در شرايط توصيف شده بايد نيروي ترمز اعمالي به چرخ‌هاي جلو بيشتر از چرخ‌هاي عقب باشد و يكي از كارهاي سيستم EBD همين است كه در ترمزگيري مستقيم الخط به صورت تقريبي نيروي ترمز لازم هر چرخ را محاسبه ميكند و آن را به هر چرخ اعمال ميكند.
حالت دوم
وضعيت بعدي حالتي است كه خودرو باري را حمل كند و در شرايط توصيفي قبلي ترمز كند، در اين شرايط به علت وجود وزن بيشتر در قسمت عقب خودرو در هنگام ترمزگيري وزني به قسمت جلو اضافه نمي‌شود.
در واقع با منتقل شدن ميزاني از وزن عقب به سمت جلو وزن عقب و جلوي اتومبيل مساوي خواهد شد. چون در حالت عادي وزن بخش عقب بيشتر از بخش جلو بوده است.
اكنون در حالت ترمزگيري چون وزن عقب و جلو برابر مي‌شود نيروي ترمز وارده به چرخ‌هاي جلو و عقب نيز بايد برابر باشد.
پس چرخ‌هاي عقب در اين حالت به نيروي ترمز بيشتري نسبت به حالت قبل نياز خواهند داشت.
حالت سوم
وضعيت حركتي بعدي كه در تقسيم نيروي ترمز بين چرخ‌ها بكار مي آيد در هنگام حركت در پيچ است كه در اين شرايط چرخ‌هاي بيرون از پيچ داراي حركت دوراني بيشتري نسبت به چرخ‌هاي داخل پبچ هستند.
در اين حالت اگر راننده اقدام به ترمزگيري نمايد تا سرعت خودرو را كم كند، چرخ‌هاي داخل پيچ قفل مي‌كنند كه باعث از دست رفتن كنترل خودرو مي‌شود.
پس در اين حالت نيروي ترمز كم‌تري بايد به چرخ‌هاي داخل پيچ اعمال شود. بنابراين سيستم EBD كه مكمل سيستم ABS مي‌باشد ميزان فشار ترمز اعمال شده بر هر يك از چرخ‌هاي خودرو را به طور مجزا و متناسب با شرايط به اندازه نياز تنظيم مي‌نمايد.
يعني هنگامي كه خودرو در شرايطي قرار دارد كه مثلا چرخ عقب سمت راست بايد 50 درصد نيروي ترمز را دريافت نموده و چرخ جلوي سمت راست صفر در صد و دو چرخ ديگر هركدام 25 درصد نيرو را بايد دريافت كنند سيستم EBD اين تقسيم نيرو را به دقت انجام مي‌دهد و اتومبيل را به بهترين شكل ممكن متوقف ميكند.
شرايطي كه به صورت غير قابل پيش بيني در هنگام حركت خودرو به وجود مي‌آيد باعث پديد آمدن ايده‌تقسيم نيروي ترمز بين چرخ‌هاي اتومبيل است
حالت اول
هر چرخ ميزاني از وزن خودرو را متحمل مي‌شود كه با توجه به چگونگي طراحي خودرو و شرايط حركتي خودرو متفاوت است.
براي نمونه اگر تقسيم وزن خودرو 60/40 باشد 60 درصد وزن خودرو در حالي كه خودرو ثابت است يا حركت با سرعت ثابت دارد بر روي چرخ‌هاي جلو خواهد بود و مابقي آن بر روي چرخ‌هاي عقب. حال تصور نماييد كه اين خودرو در حال حركت در مسيري مستقيم و شرايط جاده‌اي خشك و مناسب است و خودرو باري را نيز حمل نمي‌كند.
اگر راننده خودرو اقدام به ترمزگيري نمايد، در اين شرايط به علت سرعت اوليه خودرو قبل از ترمزگيري، مقداري از وزن خودرو به جلو منتقل مي‌شود.
پس چرخ‌هاي جلوي خودرو كه وزن بيشتري را در شرايط معمول حمل مي كردند مقداري وزن اضافه را نيز بايد متحمل شوند.
با در نظر گرفتن مثال بالا اين فكر به ذهن مي‌رسد كه در شرايط توصيف شده بايد نيروي ترمز اعمالي به چرخ‌هاي جلو بيشتر از چرخ‌هاي عقب باشد و يكي از كارهاي سيستم EBD همين است كه در ترمزگيري مستقيم الخط به صورت تقريبي نيروي ترمز لازم هر چرخ را محاسبه ميكند و آن را به هر چرخ اعمال ميكند.
حالت دوم
وضعيت بعدي حالتي است كه خودرو باري را حمل كند و در شرايط توصيفي قبلي ترمز كند، در اين شرايط به علت وجود وزن بيشتر در قسمت عقب خودرو در هنگام ترمزگيري وزني به قسمت جلو اضافه نمي‌شود.
در واقع با منتقل شدن ميزاني از وزن عقب به سمت جلو وزن عقب و جلوي اتومبيل مساوي خواهد شد. چون در حالت عادي وزن بخش عقب بيشتر از بخش جلو بوده است.
اكنون در حالت ترمزگيري چون وزن عقب و جلو برابر مي‌شود نيروي ترمز وارده به چرخ‌هاي جلو و عقب نيز بايد برابر باشد.
پس چرخ‌هاي عقب در اين حالت به نيروي ترمز بيشتري نسبت به حالت قبل نياز خواهند داشت.
حالت سوم
وضعيت حركتي بعدي كه در تقسيم نيروي ترمز بين چرخ‌ها بكار مي آيد در هنگام حركت در پيچ است كه در اين شرايط چرخ‌هاي بيرون از پيچ داراي حركت دوراني بيشتري نسبت به چرخ‌هاي داخل پبچ هستند.
در اين حالت اگر راننده اقدام به ترمزگيري نمايد تا سرعت خودرو را كم كند، چرخ‌هاي داخل پيچ قفل مي‌كنند كه باعث از دست رفتن كنترل خودرو مي‌شود.
پس در اين حالت نيروي ترمز كم‌تري بايد به چرخ‌هاي داخل پيچ اعمال شود. بنابراين سيستم EBD كه مكمل سيستم ABS مي‌باشد ميزان فشار ترمز اعمال شده بر هر يك از چرخ‌هاي خودرو را به طور مجزا و متناسب با شرايط به اندازه نياز تنظيم مي‌نمايد.
يعني هنگامي كه خودرو در شرايطي قرار دارد كه مثلا چرخ عقب سمت راست بايد 50 درصد نيروي ترمز را دريافت نموده و چرخ جلوي سمت راست صفر در صد و دو چرخ ديگر هركدام 25 درصد نيرو را بايد دريافت كنند سيستم EBD اين تقسيم نيرو را به دقت انجام مي‌دهد و اتومبيل را به بهترين شكل ممكن متوقف ميكند.
۲۴۲
۲۴ مهر ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.