تربیت دینی از کودکی

تربیت دینی از کودکی:
اجبار در آموزش و یادگیری و همچنین تعلیم تربیت در غیر جایش نه کارساز است و نه مناسب؛ البته این سر صحبت دلیل بر آن نمی شه که مقدمات امری را آماده نکرد بلکه می‌توان با ایجاد بستری زمینه انتخاب درست را در فرد ایجاد نمود؛ مهم‌ترین انتخاب‌ها در سنین نوجوانی و جوانی انجام می‌شود؛ زمینه فکری و انتخاب‌ها در این دوره به کودکی و بستری که ایجاد نموده‌ایم در کودکمان برمی‌گردد برای همین است که می‌گویند تربیت کودک سال‌ها قبل از تولد خود کودک شروع می‌شود.

صحبت انجام‌شده پایه روایی نیز دارد همچنان که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم فرموده‌اند: اَلْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ سِنینَ وَعَبْدٌ سَبْعَ سِنینَ وَ وَزیرٌ سَبْعَ سِنینَ (1): فرزند هفت سال سَروَر است؛ هفت سال بنده [و فرمان‌بردار] است؛ و هفت سال یاور است؛ برای اینکه فرزندانی شایسته تحویل جامعه نماییم چه‌بهتر است از همان کودکی آن‌ها را محب و دوستدار اهل‌البیت علیهم‌السلام قرار داده و زمینه آشنایی با دیگر محبین این خاندان را برایشان ایجاد کنیم تا در زمان انتخاب‌های مهم، مهم‌ترین‌ها را انتخاب نمایند؛ در این‌ بین مدد گرفتن از حضرت علی‌اصغر این آقازاده معصوم واقعاً کارساز هست.

پی‌نوشت:

1) وسائل الشیعه، جلد 15، صفحه 159

#ماندگارهمچوحسین